„Fascynacja [geometrią Henryka Stażewskiego], jakiej wtedy doświadczyłem, jest niemal niewyrażalna. Najważniejsza była dla mnie atmosfera harmonii, spokoju i ładu, nie tyle w tym człowieku, co przede wszystkim w jego obrazach. Wyczuwało się główny motyw twórczości Stażewskiego: porządkowanie chaosu. A dla mnie, poszukującego podówczas wewnętrznego porządku w swoim życiu, te geometryczne obrazy miały znaczenie szczególne, były czymś w rodzaju refugium. Ponadto ta uporządkowana płaszczyzna w przedziwny sposób koncentrowała energię. Tu tkwiło sedno inspiracji do moich własnych działań twórczych.” - Andrzej Nowacki (Gespräch mit der Autorin, Berlin, Juli 2018).
akryl, relief na płycie pilśniowej; 63 x 117 cm (forma przestrzenna o nieregularnym kształcie);
sygn., dat. i opisany na odwrocie: A. NOWACKI ' 96 (wielokrotnie) / Februar.
Do obrazu dołączony jest autorski certyfikat.
„Fascynacja [geometrią Henryka Stażewskiego], jakiej wtedy doświadczyłem, jest niemal niewyrażalna. Najważniejsza była dla mnie atmosfera harmonii, spokoju i ładu, nie tyle w tym człowieku, co przede wszystkim w jego obrazach. Wyczuwało się główny motyw twórczości Stażewskiego: porządkowanie chaosu. A dla mnie, poszukującego podówczas wewnętrznego porządku w swoim życiu, te geometryczne obrazy miały znaczenie szczególne, były czymś w rodzaju refugium. Ponadto ta uporządkowana płaszczyzna w przedziwny sposób koncentrowała energię. Tu tkwiło sedno inspiracji do moich własnych działań twórczych.” - Andrzej Nowacki (Gespräch mit der Autorin, Berlin, Juli 2018).