Janusz Orbitowski był związany z krakowskim środowiskiem artystycznym, gdzie studiował w pracowni Adama Marczyńskiego. Jako dydaktyk prowadził zajęcia na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych od 1970 roku. Zajmował się abstrakcją geometryczną budując swoje trójwymiarowe kompozycje z rąbów i prostokątów często w neutralnych barwach. Zabieg ten miał zwrócić uwagę odbiorcy na kluczowe elementy twórczości Orbitowskiego jakim były badanie przestrzeni, gra światła i cienia, ruchu i ich wzajemnej relacji. Między innymi dlatego dzieła artysty zaliczane są również do nurtu op-artu.
akwatinta, mezzotinta barwna, papier;
32,5 x 21 cm (zadruk),
49 x 37 cm (wymiar arkusza);
sygn. p. d.: Orbitowski [ołówkiem].
Janusz Orbitowski był związany z krakowskim środowiskiem artystycznym, gdzie studiował w pracowni Adama Marczyńskiego. Jako dydaktyk prowadził zajęcia na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych od 1970 roku. Zajmował się abstrakcją geometryczną budując swoje trójwymiarowe kompozycje z rąbów i prostokątów często w neutralnych barwach. Zabieg ten miał zwrócić uwagę odbiorcy na kluczowe elementy twórczości Orbitowskiego jakim były badanie przestrzeni, gra światła i cienia, ruchu i ich wzajemnej relacji. Między innymi dlatego dzieła artysty zaliczane są również do nurtu op-artu.