Pochodzenie:
– Własność Stefana Szydłowskiego.
– Kolekcja Wojciecha Fibaka.
– Kolekcja prywatna.
Obraz wystawiany:
– Galeria Stefana Szydłowskiego, Warszawa 1998.
Obraz reprodukowany:
– B. Kowalska, Zaproszenie do gry. Sztuka Ryszarda Winiarskiego, „Gazeta Antykwaryczna“ nr 2/2007, s. 13, il. (prawa część).
Ryszard Winiarski, według Bożeny Kowalskiej, stworzył nowy sposób myślenia i tworzenia w malarstwie. Wyszedł naprzeciw konceptualizmowi, który wkrótce stał sie na Zachodzie i w Stanach Zjednoczonych najbardziej powszechnym i modnym nurtem artystycznych poszukiwań. Jego sztuka miała od początku sens egzystencjalny i zamysł nie tyle estetyczny co znaczeniowy.
Nowatorska na tamten czas koncepcja malarska Winiarskiego, inspirowana była jego wyobrażeniem o głównej zasadzie kierującej losami świata. Niektórzy filozofowie i artyści upatrują tej zasady w determinizmie, inni w dialektycznym ścieraniu się przeciwstawieństw a jeszcze inni zaprzeczają istnieniu jakichkolwiek prawidłowości obowiązujących we wszechświecie. Dla Winiarskiego, powszechną w nim regułę rozwoju stanowiło współdziałanie programu – w sensie praw rządzących w makro i mikrokosmosie, w naturze, a także w zamierzeniach i planach ludzkich – z niedającym się przewidzieć przypadkiem.
akryl, płótno
81 x 65 cm (każda część)
sygn. na odwr. na dolnej listwie blejtramu cz. l. i cz. p.: winiarski 1968
na obu obrazach l.g. nalepka z wystawy w Galerii Stefana Szydłowskiego, Warszawa, 1998, na l. listwie krosna pieczątka Galerii Fibak w Warszawie
Pochodzenie:
– Własność Stefana Szydłowskiego.
– Kolekcja Wojciecha Fibaka.
– Kolekcja prywatna.
Obraz wystawiany:
– Galeria Stefana Szydłowskiego, Warszawa 1998.
Obraz reprodukowany:
– B. Kowalska, Zaproszenie do gry. Sztuka Ryszarda Winiarskiego, „Gazeta Antykwaryczna“ nr 2/2007, s. 13, il. (prawa część).
Ryszard Winiarski, według Bożeny Kowalskiej, stworzył nowy sposób myślenia i tworzenia w malarstwie. Wyszedł naprzeciw konceptualizmowi, który wkrótce stał sie na Zachodzie i w Stanach Zjednoczonych najbardziej powszechnym i modnym nurtem artystycznych poszukiwań. Jego sztuka miała od początku sens egzystencjalny i zamysł nie tyle estetyczny co znaczeniowy.
Nowatorska na tamten czas koncepcja malarska Winiarskiego, inspirowana była jego wyobrażeniem o głównej zasadzie kierującej losami świata. Niektórzy filozofowie i artyści upatrują tej zasady w determinizmie, inni w dialektycznym ścieraniu się przeciwstawieństw a jeszcze inni zaprzeczają istnieniu jakichkolwiek prawidłowości obowiązujących we wszechświecie. Dla Winiarskiego, powszechną w nim regułę rozwoju stanowiło współdziałanie programu – w sensie praw rządzących w makro i mikrokosmosie, w naturze, a także w zamierzeniach i planach ludzkich – z niedającym się przewidzieć przypadkiem.