Janusz Miliszkiewicz w swoim artykule na łamach Art@Business przybliża nam sylwetkę Eugeniusza Markowskiego - artysty i człowieka. Jego słowa odnieść możemy do prezentowanej tu pracy:
„Markowski jako malarz genialnie, prosto i jasno, potrafi wyrażać tajemnice ludzkiej natury. Erotyzm jest ważnym wątkiem tej sztuki. Rysunek to w wykonaniu Markowskiego mistrzowska technika, równie indywidualna jak malarstwo, zaś obrazy na folii to jego specjalność”.
(Janusz Miliszkiewicz, Szał uniesień [w:] Art@Business, 4/2007, Warszawa, s. 36)
Studiował malarstwo na ASP w Warszawie. Dyplom otrzymał w 1938 u Tadeusza Pruszkowskiego. Przez wiele lat pracował jako dziennikarz i dyplomata m.in. we Włoszech i Kanadzie. Do kraju wrócił w 1955,a od 1969 pracował jako pedagog na macierzystej uczelni. Uprawiał malarstwo, grafikę i scenografię. Brał udział w wielu wystawach w kraju i za granicą. W 1963 Markowski reprezentował Polskę na Biennale w São Paulo. W 1984 otrzymał Nagrodę Krytyki Artystycznej im. C. K. Norwida, a w 1988 został laureatem Nagrody Kolekcjonerów im.dr. L. Siudy. Malarstwo artysty zaliczane jest do nurtu nowej figuracji, a głównym motywem ekspresyjnych przedstawień jest człowiek i jego kondycja.
olej/folia, 116 x 75 cm
sygnowany l.d.: E. Markowski
Janusz Miliszkiewicz w swoim artykule na łamach Art@Business przybliża nam sylwetkę Eugeniusza Markowskiego - artysty i człowieka. Jego słowa odnieść możemy do prezentowanej tu pracy:
„Markowski jako malarz genialnie, prosto i jasno, potrafi wyrażać tajemnice ludzkiej natury. Erotyzm jest ważnym wątkiem tej sztuki. Rysunek to w wykonaniu Markowskiego mistrzowska technika, równie indywidualna jak malarstwo, zaś obrazy na folii to jego specjalność”.
(Janusz Miliszkiewicz, Szał uniesień [w:] Art@Business, 4/2007, Warszawa, s. 36)
Studiował malarstwo na ASP w Warszawie. Dyplom otrzymał w 1938 u Tadeusza Pruszkowskiego. Przez wiele lat pracował jako dziennikarz i dyplomata m.in. we Włoszech i Kanadzie. Do kraju wrócił w 1955,a od 1969 pracował jako pedagog na macierzystej uczelni. Uprawiał malarstwo, grafikę i scenografię. Brał udział w wielu wystawach w kraju i za granicą. W 1963 Markowski reprezentował Polskę na Biennale w São Paulo. W 1984 otrzymał Nagrodę Krytyki Artystycznej im. C. K. Norwida, a w 1988 został laureatem Nagrody Kolekcjonerów im.dr. L. Siudy. Malarstwo artysty zaliczane jest do nurtu nowej figuracji, a głównym motywem ekspresyjnych przedstawień jest człowiek i jego kondycja.