Eugeniusz Waniek ukończył krakowską Akademię Sztuk Pięknych w 1926 roku. Studiował w pracowniach W. Jarockiego, T. Axentowicza, F. Pautscha, K. Frycza. W trakcie studiów związał się z Grupą Krakowską, z którą wystawiał w 1934, w Krzemieńcu. Wśród podejmowanych przez artystę tematów w latach 30-tych były sceny uliczne, przedstawiciele różnych zawodów przy pracy, autoportrety, a przede wszystkim portrety malarzy z Grupy Krakowskiej. Z końcem 1934 artysta opuścił to ugrupowanie. W drugiej połowie lat trzydziestych zajmował się wykonywaniem polichromii i dekoracją wnętrz, a od 1946 roku działalnością pedagogiczną. Brał udział w wielu wystawach, m.in. w Ogólnopolskiej Wystawie Plastyki w Warszawie, Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego, Wystawie malarstwa w warszawskim Muzeum Narodowym. Prace Eugeniusza Wańka znajdują się w Muzeum Narodowym w Krakowie, Poznaniu i w Warszawie; w Muzeach Okręgowych w Bydgoszczy, Toruniu, Rzeszowie oraz w Muzeum Sztuki w Łodzi.