Główną inspiracją Leona Tarasewicza jest natura. W polu zainteresowań artysty znajduje się pejzaż tak przetworzony, by dzięki niedopowiedzeniom mógł zostać uznany za abstrakcyjne przedstawienie. Malarz ukazuje rytmiczne powtarzane ciemne pnie drzew, zarysy ptaków na tle zimowego pejzażu. Linie i kręgi uformowane w świeżo zaoranym polu, czy migotliwe światło w różnorodny sposób przebijające przez listowie korony drzewa. W ślad za malarską fascynacją Tarasewicza podąża wyjątkowa wrażliwość artysty na kolor i światło, które wydają się intensywniejsze, niż te znane z twórczości innych artystów. Źródeł tej wrażliwości można poszukiwać w pochodzeniu Leona Tarasewicza. Artysta urodził się i mieszka w Waliłach na Podlasiu, pośród wschodnich rubieży Polski. Jest to również region styku kultur i religii – prawosławnej i katolickiej, w których sposób obrazowania jest również różnorodny. Znane artyście wizerunki świętych przedstawiane na złocistym tle ikony pozwalają na poszukiwania wartości transcendentalnych w sztuce malarza szczególnie w późniejszych dziełach, obiektach wykonanych z pleksi i ledów, które poruszają dyskurs poznawczy, percepcji odbiorcy i mogą stawiać pytanie kto ostatecznie tworzy dzieło sztuki: artysta w momencie kreacji czy widz w momencie oglądania go. Leon Tarasewicz to absolwent warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie w 1984 roku uzyskał dyplom w pracowni Tadeusza Dominika. W 1984 roku zadebiutował pokazem w warszawskiej Galerii Foksal. Laureat Paszportu „Polityki”, nagrody im. Jana Cybisa oraz nagrody Fundacji Zofii i Jerzego Nowosielskich. W 2005 roku został odznaczony Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis, a w 2011 roku został Kawalerem Orderu Odrodzenia Polski.