Prezentowana praca była częścią wystawy „Daleka tęcza” w Galerii Piktogram, której tytuł nawiązuje do opowiadania braci Strugackich, ukazującego ostatnie godziny przed zagładą stacji naukowej na odległej planecie. Cykl ten stanowi opowieść o grupie bojówkarzy walczących z zombie-żołnierzami napoleońskimi w przeddzień katastrofy symbolicznie kończącej stary świat. W warstwie inspiracyjnej odnajdujemy echa twórczości Fassbindera, zwłaszcza jego filmów „Berlin Alexanderplatz” i „Trzecia generacja”, eksplorujących momenty przed społeczno-politycznym przełomem.
Motywem przewodnim serii jest groteskowy, pseudomilitarny konflikt, oderwany od historii i współczesnych realiów. Przedstawione postacie, po rozbrojeniu przeciwnika, wychodzą z leśnych kryjówek i spokojnie przemierzają miasto, jakby świętując triumf nad rozpadającą się rzeczywistością. Choć bezpośrednia przemoc nie jest obecna, w obrazach daje się wyczuć napięcie – atmosfera nadchodzącej zagłady unosi się w ciężkich, nasyconych barwach. Mroczne, satanistyczne wątki wprowadzają element estetycznego zła, które w twórczości Wolskiego nabiera ambiwalentnego charakteru.
Artysta konsekwentnie bada zjawisko równoczesności różnych czasów, budując narrację o płynnych granicach między historią, mitem a popkulturą. Każdy obraz to nie tylko ilustracja, lecz także trop, który działa na widza na poziomie abstrakcyjnych skojarzeń. Charakterystyczna dla Wolskiego plastyczna faktura, intensywna i toksycznie przesłodzona kolorystyka potęgują wrażenie dysonansu między formą a treścią. W efekcie powstaje malarstwo, które wciąga odbiorcę w grę z kodami kulturowymi, estetyką i niepokojącą symboliką.