Najnowsze obrazy autora to ekspresyjne i surrealistyczne kreacje artystyczne, labirynty napięć emocjonalnych pełnych form amorficznych, przeradzających się w kształty organiczne i humanoidalne. Tkanka obrazów czasami wykazuje cechy ożywione lub odradza się do życia, innym razem elementy „labiryntu” zastygają w martwych, dramatycznych pozach. Artysta ukazuje nieuchronny proces „korodowania życia”, i zarazem odradzanie się materii w innej nowej postaci.


Malarz, grafik, rysownik, absolwent PWSSP w Gdańsku, uczeń Jacka Żuławskiego, Władysława Jackiewicza i Jerzego Zabłockiego. Profesor, prowadzi Pracownię Malarstwa na Wydziale Malarstwa gdańskiej ASP. Piastował funkcje prezesa Towarzystwa Sztuk Pięknych Zachęta w Warszawie oraz jest członkiem zarządu Fundacji im. D. Chodowieckiego w Berlinie. Malarstwo Świeszewskiego jest surrealistyczne, niekiedy mroczne. Swoją twórczość określa jako „paranoję współczesności”. Jest laureatem Nagrody im. Kazimierza Ostrowskiego przyznanej w 2006 r.

37
Maciej ŚWIESZEWSKI (ur. 1950)

Bez tytułu, 2021

olej, płótno, 18 x 24 cm
sygnowany p.d.: 'M. ŚWIESZEWSKI 2021'

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Najnowsze obrazy autora to ekspresyjne i surrealistyczne kreacje artystyczne, labirynty napięć emocjonalnych pełnych form amorficznych, przeradzających się w kształty organiczne i humanoidalne. Tkanka obrazów czasami wykazuje cechy ożywione lub odradza się do życia, innym razem elementy „labiryntu” zastygają w martwych, dramatycznych pozach. Artysta ukazuje nieuchronny proces „korodowania życia”, i zarazem odradzanie się materii w innej nowej postaci.


Malarz, grafik, rysownik, absolwent PWSSP w Gdańsku, uczeń Jacka Żuławskiego, Władysława Jackiewicza i Jerzego Zabłockiego. Profesor, prowadzi Pracownię Malarstwa na Wydziale Malarstwa gdańskiej ASP. Piastował funkcje prezesa Towarzystwa Sztuk Pięknych Zachęta w Warszawie oraz jest członkiem zarządu Fundacji im. D. Chodowieckiego w Berlinie. Malarstwo Świeszewskiego jest surrealistyczne, niekiedy mroczne. Swoją twórczość określa jako „paranoję współczesności”. Jest laureatem Nagrody im. Kazimierza Ostrowskiego przyznanej w 2006 r.