Przygotowany przez Pawszaka parawan stanowi obiekt totalny. Cała forma jest integralną częścią wyrazu i wraz z powierzchnią malarską tworzy nietypowy przedmiot, tajemniczy arte-fakt pozostawiony bez jasnych wskazówek co do jego przeznaczenia. W tym projekcie artysta odwołał się do powieści „Piknik na skraju drogi” braci Strugackich i pozostałych na Ziemi przedmiotów po rozbiciu statku kosmicznego - przedmiotów obcych i nieznanych mieszkań-com Ziemi. Obiekty te zostają przez ludzi wykorzystywane na co dzień, choć nie zawsze zgodnie z oryginalnym przeznaczeniem. Motyw magiczny i kosmiczny pojawia się również w wykorzystanej przez twórcę technice – parawan malowany aerografem nawiązuje do kosmicznych pejzaży tworzonych przez artystów ulicznych za pomocą farb w sprayu.

Nieprzedstawiające i narracyjne obrazy Pawszaka budowane są na podstawie odległych odniesień do otaczającej go – fizycznie istniejącej lub wirtualnej – rzeczywistości. W 2016 roku Pawszaka wygrał konkurs na projekt fasady Muzeum nad Wisłą. W uzasadnieniu werdyktu jury zaznaczyło, że: „zwycięski projekt jest dziełem otwartym, powstałym z wiarą w ludzką kreatywność. Lekkie kolorowe formy zachowują malarski gest ręki oraz indywidualne zaangażowanie, oferując jednocześnie odniesienia uniwersalne. Praca przywodzi na myśl wielką tradycję modernistycznych murali, gdzie wśród złożonych licznych motywów widz aktywnie tworzy kolejne perspektywy odbioru." Ta i inne prace z tego okresu nasuwają skojarzenia ze zdjęciami teleskopowymi formujących się galaktyk, zapisami trajektorii ruchu ciał niebieskich, wykresami pól magnetycznych i wnętrznościami: napięciami linii ścięgien czy łańcuchami jelit. Prace Sławomira Pawszaka znajdują się w kolekcjach m.in. Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Fundacji Sztuki Polskiej ING, Muzeum Narodowego w Gdańsku czy Kaviar Factory w Henningsvaer.