Malarz samouk. Jeden z nielicznych malarzy sztuki erotycznej w Polsce. Debiutował jako autor ilustracji do Lautréamontowskich „Pieśni Maldorora” i twórczości Markiza de Sade. Ważną częścią jego dorobku malarskiego są wątki autobiograficzne, które stają się pretekstem do ukazywania uniwersalnych problemów ludzkiej natury.
Obecnie w swoich pracach także porusza tematykę społeczną i obyczajową: maluje m.in. o Wielkiej Rewolucji Francuskiej, wojnie domowej w Hiszpanii czy Republice Weimarskiej. W charakterystyczny dla siebie sposób komentuje również aktualną sytuację Polski. Oprócz wielopostaciowych scen rodzajowych maluje kameralne portrety z martwymi naturami, które często stanowią klucz interpretacyjny do anegdoty zawartej w obrazie. Główną inspiracją jest dla niego tradycja malarstwa figuratywnego XX w. - ekspresjonizm, Nowa Rzeczowość, kubizm i malarstwo rosyjskie.