Jarosław Rydel ( ur. 1973, Olsztyn).
Absolwent Politechniki Warszawskiej Wydziału Architektury, jak również Wydziału Malarstwa Warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Doświadczenie zdobywał w pracowni malarstwa prof. Jarosława Modzelewskiego i prof. Mariana Czapli oraz w pracowni rysunku prof. Tomasza Żołnierkiewicza i prof. Ryszarda Sekuły. W 2003 roku otrzymał z wyróżnieniem dyplom ukończenia studiów. Od 2003 roku pracuje na Wydziale Architektury Wnętrz warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w Pracowni Malarstwa i Rysunku prof. Pawła Michalaka na stanowisku asystenta. W 2013 roku uzyskał stopień doktora na Wydziale Malarstwa warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych.
Uprawia malarstwo figuratywne, gdzie głównym motywem jest postać ludzka poddawana ciągłej interpretacji. Najważniejsze preteksty tworzenia obrazów to duchowość i emocjonalność człowieka oraz jego pełna ograniczeń cielesność. Artysta fascynuje się malarstwem wielkich mistrzów, takich jak Diego Velazquez, Caravaggio czy Egon Schiele. Kładzie duży nacisk na zgłębianie i doskonalenie warsztatu malarskiego oraz rysunkowego. Poszukuje własnej formy, stale eksperymentuje i dąży do wyrażania własnej ekspresji. Poprzez balansowanie na krawędzi rysunku i malarstwa próbuje dotrzeć do osobistej definicji świata.
akryl, papier, płótno, 140 x 200 cm,
sygn. na odwrocie
Jarosław Rydel ( ur. 1973, Olsztyn).
Absolwent Politechniki Warszawskiej Wydziału Architektury, jak również Wydziału Malarstwa Warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Doświadczenie zdobywał w pracowni malarstwa prof. Jarosława Modzelewskiego i prof. Mariana Czapli oraz w pracowni rysunku prof. Tomasza Żołnierkiewicza i prof. Ryszarda Sekuły. W 2003 roku otrzymał z wyróżnieniem dyplom ukończenia studiów. Od 2003 roku pracuje na Wydziale Architektury Wnętrz warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w Pracowni Malarstwa i Rysunku prof. Pawła Michalaka na stanowisku asystenta. W 2013 roku uzyskał stopień doktora na Wydziale Malarstwa warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych.
Uprawia malarstwo figuratywne, gdzie głównym motywem jest postać ludzka poddawana ciągłej interpretacji. Najważniejsze preteksty tworzenia obrazów to duchowość i emocjonalność człowieka oraz jego pełna ograniczeń cielesność. Artysta fascynuje się malarstwem wielkich mistrzów, takich jak Diego Velazquez, Caravaggio czy Egon Schiele. Kładzie duży nacisk na zgłębianie i doskonalenie warsztatu malarskiego oraz rysunkowego. Poszukuje własnej formy, stale eksperymentuje i dąży do wyrażania własnej ekspresji. Poprzez balansowanie na krawędzi rysunku i malarstwa próbuje dotrzeć do osobistej definicji świata.