Urodzona w 1978 r. w Poznaniu. Rysowniczka, autorka obiektów przestrzennych. Absolwentka ASP w Poznaniu. Mieszka i pracuje w Poznaniu. Artystka tworzy rysunkowo-malarskie cykle kompozycji opartych na pozornie absurdalnych, zaskakujących skojarzeniach. Z jednej strony sięga do surrealistycznej tradycji penetrowania obszarów podświadomości, wydobywania na zewnątrz tego co głęboko ukryte jak marzenia senne i lęki. Z drugiej nawiązuje do buddyjskiej tradycji koanów, czyli paradoksalnych pytań będących podstawą medytacji i drogą samopoznania - cykl 23 Koany (2005). W samym sposobie komponowania obrazu zostawia duże obszary pustki, w której zawieszone są narysowane formy. Można to kojarzyć z estetyką japońską, w której niedokończenie równa się otwarciu na interpretację. Wśród form często rozpoznać można nowoczesne motywy architektoniczne i dizajnerskie z okresu art deco. Istotnym elementem obrazów są dopełniające ciąg skojarzeń literackie tytuły. W najnowsze cykle autorka włącza figuralne obiekty przestrzenne - Poskramiacz (2010).
pastel olejny, papier, 65 x 39 cm,
sygn. na odwrociu: Monika Szwed / bez tytułu / pastel olejny na papierze / 65 x 39 cm
Estymacja: 6000-6500 zł
Urodzona w 1978 r. w Poznaniu. Rysowniczka, autorka obiektów przestrzennych. Absolwentka ASP w Poznaniu. Mieszka i pracuje w Poznaniu. Artystka tworzy rysunkowo-malarskie cykle kompozycji opartych na pozornie absurdalnych, zaskakujących skojarzeniach. Z jednej strony sięga do surrealistycznej tradycji penetrowania obszarów podświadomości, wydobywania na zewnątrz tego co głęboko ukryte jak marzenia senne i lęki. Z drugiej nawiązuje do buddyjskiej tradycji koanów, czyli paradoksalnych pytań będących podstawą medytacji i drogą samopoznania - cykl 23 Koany (2005). W samym sposobie komponowania obrazu zostawia duże obszary pustki, w której zawieszone są narysowane formy. Można to kojarzyć z estetyką japońską, w której niedokończenie równa się otwarciu na interpretację. Wśród form często rozpoznać można nowoczesne motywy architektoniczne i dizajnerskie z okresu art deco. Istotnym elementem obrazów są dopełniające ciąg skojarzeń literackie tytuły. W najnowsze cykle autorka włącza figuralne obiekty przestrzenne - Poskramiacz (2010).