Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, na Wydziale Grafiki w Katowicach. Dyplom otrzymał w 1975 roku. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem, projektowaniem graficznym. Jest profesorem Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach. Zorganizował 60 wystaw indywidualnych rysunku i malarstwa w kraju i za granicą. Brał udział w ponad 300 wystawach w Polsce i za granicą. Laureat wielu nagród, m.in.: Ogólnopolskiej Wystawy Malarstwa „Bielska Jesień” w BWA Bielsko-Biała (1979 – Medal, 1989 – Medal Srebrny); II Nagrody podczas Wystawy malarstwa rysunku i grafiki „Nadzieja jest w Nas” w Poznaniu (1985); I Nagrody Salonu Zimowego w Radomiu (1987); Grand Prix Praca Roku ‚93, Galeria Art-Nova 2, Katowice (1994); Nagrody Muzeum Okręgowego w Radomiu na Triennale Autoportretu w Radomiu (2006). Odznaczony brązowym medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2013). Malarstwo Janusza Karbowniczka można usytuować pomiędzy sztuką kontemplacji a ekspresjonizmem, jest wysmakowane kolorystycznie i głęboko poruszające emocjonalnie, odnosi się do problemu ludzkiej kondycji, stanowi refleksję nad przemijaniem.
olej, płótno, 99,5 x 80,5 cm,
sygnowany p.d.: 'Karbowniczek 97'
Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, na Wydziale Grafiki w Katowicach. Dyplom otrzymał w 1975 roku. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem, projektowaniem graficznym. Jest profesorem Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach. Zorganizował 60 wystaw indywidualnych rysunku i malarstwa w kraju i za granicą. Brał udział w ponad 300 wystawach w Polsce i za granicą. Laureat wielu nagród, m.in.: Ogólnopolskiej Wystawy Malarstwa „Bielska Jesień” w BWA Bielsko-Biała (1979 – Medal, 1989 – Medal Srebrny); II Nagrody podczas Wystawy malarstwa rysunku i grafiki „Nadzieja jest w Nas” w Poznaniu (1985); I Nagrody Salonu Zimowego w Radomiu (1987); Grand Prix Praca Roku ‚93, Galeria Art-Nova 2, Katowice (1994); Nagrody Muzeum Okręgowego w Radomiu na Triennale Autoportretu w Radomiu (2006). Odznaczony brązowym medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2013). Malarstwo Janusza Karbowniczka można usytuować pomiędzy sztuką kontemplacji a ekspresjonizmem, jest wysmakowane kolorystycznie i głęboko poruszające emocjonalnie, odnosi się do problemu ludzkiej kondycji, stanowi refleksję nad przemijaniem.