Był uczniem W. Strzemińskiego w łódzkiej PWSSP (1946-1947), następnie kształcił się w gdańskiej PWSSP (1948-1950) oraz warszawskiej ASP pod kierunkiem E. Eibischa. Był wykładowcą uczelni artystycznych w Warszawie, Toruniu i Lublinie. Uczestniczył w istotnych dla polskiej plastyki wydarzeniach: I Biennale Form Przestrzennych w Elblągu (1965), Sympozjum Artystów i Naukowców w Puławach (1966), Sympozjum Złotego Grona w Zielonej Górze (1967). Typowe dla stylu artysty są kompozycje strukturalne, asamblaże, gdzie do obrazów włączał gotowe, metalowe przedmioty.