Swoim wyróżniającym się indywidualną wizją malarstwem Witold Kaczanowski zdobył międzynarodową sławę. Artysta był zawsze zorientowany w głównym nurcie sztuki, ale pozostawał niejako obok, zachowując oryginalność. W 2007 roku w domu aukcyjnym Sotheby’s w Amsterdamie miała miejsce jego wystawa retrospektywna.
Od 1960 roku w twórczości Witolda-K dominują kompozycje wielofiguralne z przedstawieniem postaci ludzkich o charakterystycznych uproszczonych sylwetkach. Wcześniej jednak, w latach 50., artysta tworzył kompozycje czysto abstrakcyjne i abstrakcji nie porzucił także w późniejszych dekadach. Prace tego typu mają wybitnie dekoracyjny charakter. Do najciekawszych abstrakcyjnych realizacji należą formy przestrzenne. W 1958 roku Kaczanowski stworzył projekty podwieszanych rzeźb o organicznych kształtach przypominające rzeźby Henry’ego Moore’a. Z 1975 pochodzą z kolei projekty form rzeźbiarskich przeznaczonych do wieszania na ścianie oraz inne do podwieszania pod sufitem. Na licznych płótnach Witold-K przedstawiał obiekty przypominające te trójwymiarowe prace. Prezentowany obraz jest tego doskonałym przykładem. Formy wypełniające jego płaszczyznę zostały wymodelowane w taki sposób, że wydają się wyrzeźbione. Kaczanowski w niezwykle efektowny sposób łączył fragmenty miękko opracowane, obłe z elementami o ostrych krawędziach. Dzięki takiemu skontrastowaniu form silnie oddziałują one na emocje widza. Warto również zauważyć, że dla urozmaicenia wrażeń odbiorcy artysta uwzględnił możliwość dwukierunkowego eksponowania dzieła.
akryl/płótno, 127 x 112 cm
sygnowany p.d. i l.g.: Witold-K. 1974
Swoim wyróżniającym się indywidualną wizją malarstwem Witold Kaczanowski zdobył międzynarodową sławę. Artysta był zawsze zorientowany w głównym nurcie sztuki, ale pozostawał niejako obok, zachowując oryginalność. W 2007 roku w domu aukcyjnym Sotheby’s w Amsterdamie miała miejsce jego wystawa retrospektywna.
Od 1960 roku w twórczości Witolda-K dominują kompozycje wielofiguralne z przedstawieniem postaci ludzkich o charakterystycznych uproszczonych sylwetkach. Wcześniej jednak, w latach 50., artysta tworzył kompozycje czysto abstrakcyjne i abstrakcji nie porzucił także w późniejszych dekadach. Prace tego typu mają wybitnie dekoracyjny charakter. Do najciekawszych abstrakcyjnych realizacji należą formy przestrzenne. W 1958 roku Kaczanowski stworzył projekty podwieszanych rzeźb o organicznych kształtach przypominające rzeźby Henry’ego Moore’a. Z 1975 pochodzą z kolei projekty form rzeźbiarskich przeznaczonych do wieszania na ścianie oraz inne do podwieszania pod sufitem. Na licznych płótnach Witold-K przedstawiał obiekty przypominające te trójwymiarowe prace. Prezentowany obraz jest tego doskonałym przykładem. Formy wypełniające jego płaszczyznę zostały wymodelowane w taki sposób, że wydają się wyrzeźbione. Kaczanowski w niezwykle efektowny sposób łączył fragmenty miękko opracowane, obłe z elementami o ostrych krawędziach. Dzięki takiemu skontrastowaniu form silnie oddziałują one na emocje widza. Warto również zauważyć, że dla urozmaicenia wrażeń odbiorcy artysta uwzględnił możliwość dwukierunkowego eksponowania dzieła.