Pochodzenie:
Obraz został zakupiony w 1990 r. w Paryżu do Muzeum Sztuki Europejskiej w Osace w Japonii. Następnie, po zamknięciu muzeum, w prywatnej kolekcji w Azji.

Obraz reprodukowany:
– T. Nyczek, Zdzisław Beksiński, Warszawa 1989, s. 56, il. 19;
– Beksiński. Photographies Dessins. Sculptures. Peintures, Anna et Piotr Dmochowski API, „Galerie DMOCHOWSKI-musee-galerie de BEKSINSKI“, Paris 1988/89, s. 280, il. 361;
– Strona internetowa Dmochowski Gallery NET (Wirtualne Muzeum).

Obraz wystawiany:
– Zdzisław Beksiński. Obrazy z lat 1971-1972, Galeria Współczesna „Ruch“ Klub Międzynarodowej Prasy i Książki, Warszawa 7 XII 1972 – 7 I 1973.

Zdzisław Beksiński – po okresie fascynacji abstrakcją, zachwycie nad możliwościami fotomontażu i eksperymentowaniu z medium reliefu – odnalazł swoją drogę twórczą w malarstwie figuratywnym. Godziny pracy przy sztalugach spędzone na zgłębianiu techniki olejnej pozwoliły w końcu artyście „sfotografować“ nawiedzające go wizje w tzw. pejzażach metafizycznych. Ich wystawa odbyła się pod kuratelą Janusza Boguckiego w grudniu 1972 w Galerii Współczesnej w Warszawie. Jednym z głównych dzieł promujących to wydarzenie stała się niepozorna pod względem wielkości, ale niezwykle wysmakowana kolorystycznie kompozycja z wzburzonym morzem i monumentalną twarzą wyłaniającą się spośród chmur. Podobnie jak wszystkie prezentowane pejzaże występowała pod zbiorowym tytułem „Oczekiwanie“, który Beksiński – uważający kwestię nazewnictwa za kompletnie zbędną – nadał obrazom na prośbę krytyka. Można ją uznać za symbol komercyjnego sukcesu artysty, który po wystawie zanotował w swoim dzienniku: malować muszę teraz jak wściekły, bo na lipiec, a może nawet i na czerwiec, muszę mieć obrazy na wystawę z Urbanowiczem i Wańkiem, więc jeśli wszystko kupiono (hi,hi), to nie mam co wystawiać, jestem goły! (cyt. za M. Grzebałkowska, Beksińscy. Portret podwójny, Kraków 2016, s. 156).

109
Zdzisław BEKSIŃSKI (1929 Sanok - 2005 Warszawa)

BEZ TYTUŁU, 1972

olej, płyta pilśniowa
61 x 73,5 cm
sygn. na odwrocie: 5 | BEKSIŃSKI | 1972
l.d. pieczątka zezwalająca na wywóz (na białym polu)

* do wylicytowanej ceny doliczona zostanie opłata dodatkowa (podatek graniczny) w wys. 8 % wylicytowanej kwoty

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Pochodzenie:
Obraz został zakupiony w 1990 r. w Paryżu do Muzeum Sztuki Europejskiej w Osace w Japonii. Następnie, po zamknięciu muzeum, w prywatnej kolekcji w Azji.

Obraz reprodukowany:
– T. Nyczek, Zdzisław Beksiński, Warszawa 1989, s. 56, il. 19;
– Beksiński. Photographies Dessins. Sculptures. Peintures, Anna et Piotr Dmochowski API, „Galerie DMOCHOWSKI-musee-galerie de BEKSINSKI“, Paris 1988/89, s. 280, il. 361;
– Strona internetowa Dmochowski Gallery NET (Wirtualne Muzeum).

Obraz wystawiany:
– Zdzisław Beksiński. Obrazy z lat 1971-1972, Galeria Współczesna „Ruch“ Klub Międzynarodowej Prasy i Książki, Warszawa 7 XII 1972 – 7 I 1973.

Zdzisław Beksiński – po okresie fascynacji abstrakcją, zachwycie nad możliwościami fotomontażu i eksperymentowaniu z medium reliefu – odnalazł swoją drogę twórczą w malarstwie figuratywnym. Godziny pracy przy sztalugach spędzone na zgłębianiu techniki olejnej pozwoliły w końcu artyście „sfotografować“ nawiedzające go wizje w tzw. pejzażach metafizycznych. Ich wystawa odbyła się pod kuratelą Janusza Boguckiego w grudniu 1972 w Galerii Współczesnej w Warszawie. Jednym z głównych dzieł promujących to wydarzenie stała się niepozorna pod względem wielkości, ale niezwykle wysmakowana kolorystycznie kompozycja z wzburzonym morzem i monumentalną twarzą wyłaniającą się spośród chmur. Podobnie jak wszystkie prezentowane pejzaże występowała pod zbiorowym tytułem „Oczekiwanie“, który Beksiński – uważający kwestię nazewnictwa za kompletnie zbędną – nadał obrazom na prośbę krytyka. Można ją uznać za symbol komercyjnego sukcesu artysty, który po wystawie zanotował w swoim dzienniku: malować muszę teraz jak wściekły, bo na lipiec, a może nawet i na czerwiec, muszę mieć obrazy na wystawę z Urbanowiczem i Wańkiem, więc jeśli wszystko kupiono (hi,hi), to nie mam co wystawiać, jestem goły! (cyt. za M. Grzebałkowska, Beksińscy. Portret podwójny, Kraków 2016, s. 156).