Studia rozpoczął w 1936 w krakowskiej ASP, w czasie okupacji kontynuował naukę w Kunstgewerbeschule Krakau, ostatecznie studia skończył w 1945 r. w ASP w Krakowie. W czasie okupacji ściśle współpracował z teatrem konspiracyjnym T. Kantora. Do 1948 r. wystawiał z Grupą Młodych Plastyków. W latach 1950 - 55 nie uczestniczył w oficjalnym życiu artystycznym, zajmował się malowaniem polichromii kościelnych i konserwacją. W 1954 r. przeniósł się do Zakopanego, gdzie podjął pracę pedagogiczną w Szkole Kenara - pracował w niej do 1969 r. Był członkiem reaktywowanej w 1957 roku Grupy Krakowskiej. W 1959 r. w Paryżu związał się z międzynarodowym ruchem "Phases". W latach 1962 - 1979 uczył w PWSSP w Poznaniu, gdzie w 1977 r. uzyskał tytuł profesora. W latach 1979 - 81 był profesorem krakowskiej ASP. Początkowo tworzył malarstwo figuratywne, porzucił je na rzecz informel. Mistrzostwo kolorystyczne artysty dawało wielki efekt dekoracyjny jego pracom. W ostatnich latach życia powrócił do sztuki figuratywnej. Artysta dwukrotnie reprezentował Polskę na Biennale w Sao Paulo (1959 i 1975) oraz w Wenecji w 1962 r. Wielka wystawa pośmiertna artysty była prezentowana w latach 1997 - 8 w Muzeum Narodowym w Warszawie, a następnie w Zakopanem, Wrocławiu i Krakowie.

11
Tadeusz BRZOZOWSKI (1918-1987)

Bez tytułu, 1945 - 1950 r.

tusz/papier, 34.50 x 24.50 cm, oprawiony, sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: '1945 - 50 | T. B. | 34.50 x 24.50 - 25 | nr 46.' pieczątka na odwrociu: 'T. BRZOZOWSKI Nr rys. 564. '

POCHODZENIE:
- kolekcja rodzinna
- kolekcja prywatna, Polska, od 2013


*opłata droit de suite

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Studia rozpoczął w 1936 w krakowskiej ASP, w czasie okupacji kontynuował naukę w Kunstgewerbeschule Krakau, ostatecznie studia skończył w 1945 r. w ASP w Krakowie. W czasie okupacji ściśle współpracował z teatrem konspiracyjnym T. Kantora. Do 1948 r. wystawiał z Grupą Młodych Plastyków. W latach 1950 - 55 nie uczestniczył w oficjalnym życiu artystycznym, zajmował się malowaniem polichromii kościelnych i konserwacją. W 1954 r. przeniósł się do Zakopanego, gdzie podjął pracę pedagogiczną w Szkole Kenara - pracował w niej do 1969 r. Był członkiem reaktywowanej w 1957 roku Grupy Krakowskiej. W 1959 r. w Paryżu związał się z międzynarodowym ruchem "Phases". W latach 1962 - 1979 uczył w PWSSP w Poznaniu, gdzie w 1977 r. uzyskał tytuł profesora. W latach 1979 - 81 był profesorem krakowskiej ASP. Początkowo tworzył malarstwo figuratywne, porzucił je na rzecz informel. Mistrzostwo kolorystyczne artysty dawało wielki efekt dekoracyjny jego pracom. W ostatnich latach życia powrócił do sztuki figuratywnej. Artysta dwukrotnie reprezentował Polskę na Biennale w Sao Paulo (1959 i 1975) oraz w Wenecji w 1962 r. Wielka wystawa pośmiertna artysty była prezentowana w latach 1997 - 8 w Muzeum Narodowym w Warszawie, a następnie w Zakopanem, Wrocławiu i Krakowie.