wystawiany: Aleksandra Jachtoma. Poświaty i okna, Boguta Art, 2025
Aleksandra Jachtoma (ur. 1932 w Barchaczowie) Ukończyła studia w krakowskiej ASP, a następnie w Warszawie, gdzie w 1958 r. uzyskała dyplom z wyróżnieniem w pracowni Kazimierza Tomorowicza. Była członkiem warszawskiej grupy „Rekonesans” założonej w 1963 r.
Aleksandra Jachtoma w ciągu wszystkich lat swojej twórczości poszukuje najgłębszej istoty światła i koloru. Malarstwo Aleksandry Jachtomy charakteryzuje się ascetyczną zdyscyplinowaną kompozycją zbudowaną ze skondensowanych jednolitych plam. Matematyczny rygor jest w nich zmiękczony delikatnością rozwiązań barwnych emanujących smugami światła. Lapidarność geometrycznych form (owali, prostokątów) i jednorodność tonacji kolorystycznych nadają tym kompozycją ściszony poetycki, nawet kontemplacyjny charakter. Ten rys stanowi o oryginalności dzieł artystki.
Badacze sytuują twórczość Jachtomy w orbicie poszukiwań ważnych polskich abstrakcjonistów takich jak Stefan Gierowski, Wojciech Fangor czy Jan Berdyszak, a także artystów międzynarodowych takich jak Mark Rothko czy Yves Klein.
Wzięła udział w ponad 80 wystawach zbiorowych i blisko 30 wystawach indywidualnych. Laureatka nagrody Ministra Kultury Sztuki za całokształt pracy twórczej (1987), Nagrody im. Cypriana Kamila Norwida oraz Nagrody im. Jana Cybisa Warszawskiego Okręgu Związku Polskich Artystów Plastyków (2003).
gwasz, papier, 41 x 28,5 cm (w świetle passe-partout)
sygnowany p.d.: A JACHTOMA
wystawiany: Aleksandra Jachtoma. Poświaty i okna, Boguta Art, 2025
Aleksandra Jachtoma (ur. 1932 w Barchaczowie) Ukończyła studia w krakowskiej ASP, a następnie w Warszawie, gdzie w 1958 r. uzyskała dyplom z wyróżnieniem w pracowni Kazimierza Tomorowicza. Była członkiem warszawskiej grupy „Rekonesans” założonej w 1963 r.
Aleksandra Jachtoma w ciągu wszystkich lat swojej twórczości poszukuje najgłębszej istoty światła i koloru. Malarstwo Aleksandry Jachtomy charakteryzuje się ascetyczną zdyscyplinowaną kompozycją zbudowaną ze skondensowanych jednolitych plam. Matematyczny rygor jest w nich zmiękczony delikatnością rozwiązań barwnych emanujących smugami światła. Lapidarność geometrycznych form (owali, prostokątów) i jednorodność tonacji kolorystycznych nadają tym kompozycją ściszony poetycki, nawet kontemplacyjny charakter. Ten rys stanowi o oryginalności dzieł artystki.
Badacze sytuują twórczość Jachtomy w orbicie poszukiwań ważnych polskich abstrakcjonistów takich jak Stefan Gierowski, Wojciech Fangor czy Jan Berdyszak, a także artystów międzynarodowych takich jak Mark Rothko czy Yves Klein.
Wzięła udział w ponad 80 wystawach zbiorowych i blisko 30 wystawach indywidualnych. Laureatka nagrody Ministra Kultury Sztuki za całokształt pracy twórczej (1987), Nagrody im. Cypriana Kamila Norwida oraz Nagrody im. Jana Cybisa Warszawskiego Okręgu Związku Polskich Artystów Plastyków (2003).