wymiary: 56 x 77.5 cm,
akwarela, ołówek, papier
sygnowana p.g.: LWyczół |1931.
Wyczółkowski, wspominając malowane jesienią 1931 kwiaty begonii i wiotkich gałązek trzmieliny, mówił: "Gościeradz. Ostatnie kwiaty, październik 1931 [...] Begonie, kilka studiów. Mocne kwiaty i sny o kwiatach, wizje kwiatów [...] Gałązki (serduszka) i begonie. [...] begonie i roślina z jagódkami. Tło głębokie, błękitne [...] aby wydobyć kolor kwiatów. Tło silne, kwiat prawie biały. Fioletowy kolor ciepły. Przód zimny. Iryzujące kwiaty, karmin z ultramaryną." (cyt. za: Leon Wyczółkowski, Listy i wspomnienia, opracowała M. Twarowska, Wrocław 1960, s. 172).
Obraz opisany i reprodukowany w:
- K. Kulig-Janarek, W. Milewska, Leon Wyczółkowski 1852-1936, W 150. rocznicę urodzin artysty, Muzeum Narodowe w Krakowie 2003, s. 291, nr kat. 203, il.