Obraz reprodukowany w: Juliusz Słowacki, Dzieła, wyd. Wędrowca, Warszawa, 1909
Wystawiany, wymieniany:
Wacław Pawliszak, wystawa pośmiertna, Zachęta, Warszawa, 1905;
J. Wiercińska, Katalog prac wystawionych w Towarzystwie Zachęty, s. 271
Jako dziecko uczył się rysunku u Wojciecha Gersona w warszawskiej Klasie Rysunkowej, a jako czternastolatek rozpoczął studia w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie. Utalentowany chłopiec był ulubionym uczniem Jana Matejki. Krótko uczył się także w Monachium u Józefa Brandta i w Paryżu. Wiele podróżował, m.in. na Wschód, w którym „rozmiłował się do fanatyzmu”. Zginął tragicznie zastrzelony przez rzeźbiarza Xawerego Dunikowskiego. Malował nieliczne portrety i pejzaże, a głównie obrazy historyczne i batalistyczne z dziejów wojen polskich w XVII wieku. Pracował nad Pocztem królów polskich, wykonywał ilustracje do czasopism i książek, w tym do Pana Tadeusza Adama Mickiewicza i Beniowskiego Juliusza Słowackiego oraz wiedeńskiego wydania Baśni z tysiąca i jednej nocy. W polskich zbiorach muzealnych dzieł artysty jest niewiele, większa ich liczba znajduje się w zbiorach prywatnych.
Tusz, piórko, akwarela, gwasz, papier; 24 x 41,5 cm (w świetle p-p)
Sygnowany p.d.: Wacław / Pawliszak
Obraz reprodukowany w: Juliusz Słowacki, Dzieła, wyd. Wędrowca, Warszawa, 1909
Wystawiany, wymieniany:
Wacław Pawliszak, wystawa pośmiertna, Zachęta, Warszawa, 1905;
J. Wiercińska, Katalog prac wystawionych w Towarzystwie Zachęty, s. 271
Jako dziecko uczył się rysunku u Wojciecha Gersona w warszawskiej Klasie Rysunkowej, a jako czternastolatek rozpoczął studia w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie. Utalentowany chłopiec był ulubionym uczniem Jana Matejki. Krótko uczył się także w Monachium u Józefa Brandta i w Paryżu. Wiele podróżował, m.in. na Wschód, w którym „rozmiłował się do fanatyzmu”. Zginął tragicznie zastrzelony przez rzeźbiarza Xawerego Dunikowskiego. Malował nieliczne portrety i pejzaże, a głównie obrazy historyczne i batalistyczne z dziejów wojen polskich w XVII wieku. Pracował nad Pocztem królów polskich, wykonywał ilustracje do czasopism i książek, w tym do Pana Tadeusza Adama Mickiewicza i Beniowskiego Juliusza Słowackiego oraz wiedeńskiego wydania Baśni z tysiąca i jednej nocy. W polskich zbiorach muzealnych dzieł artysty jest niewiele, większa ich liczba znajduje się w zbiorach prywatnych.