Malarka, grafik i pedagog. Studiowała na Wydziałach Malarstwa i Rzeźby krakowskiej ASP (1928-33), a także pedagogikę i historię sztuki na Uniwersytecie im. Jana Kazimierza we Lwowie (do 1938). Współzakładała Grupę "Orion" w Stanisławowie. Po 2. wojnie światowej nauczała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu, a w 1956 r. została profesorem tej uczelni. W 1970 r. zamieszkała w Warszawie. Od 1932 r. uczestniczyła w ponad stu wystawach zbiorowych, w tym kilkakrotnie w warszawskich Ogólnopolskich Wystawach Plastyki (lata 50.) i w krakowskim Biennale Grafiki (lata 60.), w Wystawie malarstwa w Muzeum Narodowym w Warszawie (1961/62) oraz V Festiwalu Sztuk Pięknych w Zachęcie (1974), a także za granicą, np. w Salon de l`Art Libre w paryskim Palais des Beaux-Arts de la Ville de Paris (1959). Miała liczne wystawy indywidualne, m.in. w warszawskim Domu Artysty Plastyka (1979). Malowała kompozycje będące połączeniem abstrakcji i realizmu. Prace w licznych muzeach i kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą, np. w Muzeach Narodowych w Warszawie i Wrocławiu oraz Muzeum miasta Drezna.
olej na płycie pilśniowej, 47 x 30 cm,
sygnowany p.d. "Maria Dawska" i na plecach "Bajka VIII/M.D./W"
Wystawiana: Maria Dawska. Bajki malowane,
Galeria Kordegarda, Warszawa X 1987, nr kat. 17.
Malarka, grafik i pedagog. Studiowała na Wydziałach Malarstwa i Rzeźby krakowskiej ASP (1928-33), a także pedagogikę i historię sztuki na Uniwersytecie im. Jana Kazimierza we Lwowie (do 1938). Współzakładała Grupę "Orion" w Stanisławowie. Po 2. wojnie światowej nauczała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu, a w 1956 r. została profesorem tej uczelni. W 1970 r. zamieszkała w Warszawie. Od 1932 r. uczestniczyła w ponad stu wystawach zbiorowych, w tym kilkakrotnie w warszawskich Ogólnopolskich Wystawach Plastyki (lata 50.) i w krakowskim Biennale Grafiki (lata 60.), w Wystawie malarstwa w Muzeum Narodowym w Warszawie (1961/62) oraz V Festiwalu Sztuk Pięknych w Zachęcie (1974), a także za granicą, np. w Salon de l`Art Libre w paryskim Palais des Beaux-Arts de la Ville de Paris (1959). Miała liczne wystawy indywidualne, m.in. w warszawskim Domu Artysty Plastyka (1979). Malowała kompozycje będące połączeniem abstrakcji i realizmu. Prace w licznych muzeach i kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą, np. w Muzeach Narodowych w Warszawie i Wrocławiu oraz Muzeum miasta Drezna.