Rękojeść stalowa. Gładkie okładziny drewniane, mocowane do trzpienia dwoma nitami o wypukłych główkach z podkładkami. Jelec z pierścieniem na lufę na przednim ramieniu. Tylne ramię mocno zagięte ku głowni. Jelec mocowany do trzpienia dwoma nitami. Głowica z prowadnicą od strony siecznej, okrągłym przyciskiem zatrzasku, blokującego bagnet na karabinie, oraz strzemiączkiem, mocowanym śrubą od strony grzbietowej. Mocująca śruba jest osią obrotu strzemiączka. Na jelcu, po zewnętrznej stornie, bity numerator "36". Na głowicy, od góry, numerator "38R/19811". Głownia stalowa, prosta, obustronnie szlifowana w jedną bruzdę przygrzbietową, sięgającą obosiecznego pióra. Sztych symetryczny. Na zewnętrznym progu bity orzeł dwugłowy - herb Austro-Węgier, na wewnętrznym litery "OE/EG". Pochwa stalowa, z zaczepem do żabki, zakończona gałką. Przy bagnecie regulaminowa żabka wz 1908 oraz temblak legionowy w doskonałym stanie zachowania - wyjątkowa rzadkość. Temblak - taśma metalowa o szerokości 12 mm, z dwoma bawełnianymi prążkami koloru karmazynowego. Spłaszczona obsada z przetykanych nici metalowych, obustronnie dekorowana na amarantowej tarczy wizerunkiem orła. Trzon drewniany. Chwosty ze skręconych drucików metalowych spiętych u dołu. Pomiędzy obsadą i frędzlem osłona ze skręconych drutów w pięciu poziomych rzędach.
Legiony Polskie były uzbrojone w karabiny Mannlicher i w latach 1914-1916 prowadziły wielokrotne natarcia na bagnety. Według przekazu obecnego właściciela, opisany temblak, zawiązany przez legionistę w tamtym okresie, nigdy nie był rozwiązany.
Rękojeść stalowa. Gładkie okładziny drewniane, mocowane do trzpienia dwoma nitami o wypukłych główkach z podkładkami. Jelec z pierścieniem na lufę na przednim ramieniu. Tylne ramię mocno zagięte ku głowni. Jelec mocowany do trzpienia dwoma nitami. Głowica z prowadnicą od strony siecznej, okrągłym przyciskiem zatrzasku, blokującego bagnet na karabinie, oraz strzemiączkiem, mocowanym śrubą od strony grzbietowej. Mocująca śruba jest osią obrotu strzemiączka. Na jelcu, po zewnętrznej stornie, bity numerator "36". Na głowicy, od góry, numerator "38R/19811". Głownia stalowa, prosta, obustronnie szlifowana w jedną bruzdę przygrzbietową, sięgającą obosiecznego pióra. Sztych symetryczny. Na zewnętrznym progu bity orzeł dwugłowy - herb Austro-Węgier, na wewnętrznym litery "OE/EG". Pochwa stalowa, z zaczepem do żabki, zakończona gałką. Przy bagnecie regulaminowa żabka wz 1908 oraz temblak legionowy w doskonałym stanie zachowania - wyjątkowa rzadkość. Temblak - taśma metalowa o szerokości 12 mm, z dwoma bawełnianymi prążkami koloru karmazynowego. Spłaszczona obsada z przetykanych nici metalowych, obustronnie dekorowana na amarantowej tarczy wizerunkiem orła. Trzon drewniany. Chwosty ze skręconych drucików metalowych spiętych u dołu. Pomiędzy obsadą i frędzlem osłona ze skręconych drutów w pięciu poziomych rzędach.
Legiony Polskie były uzbrojone w karabiny Mannlicher i w latach 1914-1916 prowadziły wielokrotne natarcia na bagnety. Według przekazu obecnego właściciela, opisany temblak, zawiązany przez legionistę w tamtym okresie, nigdy nie był rozwiązany.