Artysta, grafik. Absolwent poznańskiej ASP (1939). W latach 1951-65 zaprojektował 43 polskie znaczki i 3 karty pocztowe, m.in. serie z Bolesławem Bierutem (1950) i "100. rocznica urodzin J. Korzeniowskiego-Conrada" (1957). Rytował 78 polskich znaczków pocztowych, m.in. największy polski znaczek pocztowy przedstawiający ołtarz Wita Stwosza w kościele Mariackim w Krakowie (1960). Znaczek o nominale 90 gr z serii "Święto Lotnictwa" przedstawiający spadochroniarzy, wyróżniono złotym medalem "Maggiera Antonio Bernardyni" przyznanym Polsce (1952) przez Włoski Komitet Olimpijski za najładniejszy znaczek pocztowy o tematyce lotniczo-sportowej.
Wielka rzadkość dla filatelistów. Portret dwóch rytowników PWPW. Przedstawia scenę z pracowni - Bogusława Brandta siedzącego przy biurku i autora rysunku Stefana Łukaszewskiego.
AUTOR RYSUNKU WRAZ Z BOGUSŁAWEM BRANDTEM W JEGO PRACOWNI, 1948
Tusz, piórko, pędzel, ołówek, papier; 22 x 28 cm
Sygnowany l.d.: StŁukaszewski | 1948
Artysta, grafik. Absolwent poznańskiej ASP (1939). W latach 1951-65 zaprojektował 43 polskie znaczki i 3 karty pocztowe, m.in. serie z Bolesławem Bierutem (1950) i "100. rocznica urodzin J. Korzeniowskiego-Conrada" (1957). Rytował 78 polskich znaczków pocztowych, m.in. największy polski znaczek pocztowy przedstawiający ołtarz Wita Stwosza w kościele Mariackim w Krakowie (1960). Znaczek o nominale 90 gr z serii "Święto Lotnictwa" przedstawiający spadochroniarzy, wyróżniono złotym medalem "Maggiera Antonio Bernardyni" przyznanym Polsce (1952) przez Włoski Komitet Olimpijski za najładniejszy znaczek pocztowy o tematyce lotniczo-sportowej.
Wielka rzadkość dla filatelistów. Portret dwóch rytowników PWPW. Przedstawia scenę z pracowni - Bogusława Brandta siedzącego przy biurku i autora rysunku Stefana Łukaszewskiego.