Malarz, akwarelista i pedagog. Studiował malarstwo w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (u W. Łuszczkiewicza i L. Dembowskiego, 1869 - 1871 r.), a następnie w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium (u Alexandra Strähubera i Johanna L. Raaba). W latach 1895 - 1909 piastował stanowisko rektora uczelni krakowskiej. Po studiach wiele podróżował. Był w Paryżu, Rzymie, Hiszpanii. W 1885r. odbył podróż dookoła świata. W latach 1886-1895 pracował w Berlinie. Malował akwarele z polowań, organizowanych w Nieświeżu przez Antoniego Radziwiłła (rok 1886). W latach 1921-1922 był dyrektorem Departamentu Sztuki przy Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Był nagrodzony złotym medalem berlińskiej i monachijskiej Akademii. Jego obrazy przedstawiają najczęściej pejzaże, sceny rodzajowe, krajobrazy zimowe i portrety. W jego pracach można wyczuć wpływ impresjonizmu. Oprócz akwareli używał też farb olejnych i pasteli. W niepodległej Polsce, po przejściu na emeryturę, osiadł w swej posiadłości w Bystrej na Śląsku.