"Autoportret (z zamkiem w tle) namalowany został w 1921 r., prawdopodobnie w domu córki artysty w Charzewicach, gdyż widoczny w tle zamek przypomina pobliskie ruiny w Melsztynie. Jest to jeden z najpóźniejszych "kostiumowych" wizerunków własnych Malczewskiego. Ukazał się on na nim jako zagadkowa nieco postać, szarpiąca palcami struny instrumentu podobnego do mandoliny, przybrana w fantazyjny biret, damski fartuch i ulubioną przez malarza koszulę z plisowanymi, bufiastymi rękawami i plastronem. Z faktu, że w głębi, po prawej stronie, widnieje grupa złożona z konia oczekującego na jeźdźca oraz giermka o tłustej twarzy wraz z osłem, można by wnioskować, że zamysłem artysty była identyfikacja z postacią Don Kichota. [...] (cytat za A. Jakimowicz, Jacek Malczewski i jego epoka, Warszawa 1970, s. 32, il. 6).
olej, sklejka, 64,5 x 54,5 cm (w świetle ramy);
sygn. l.d.: .J Malczewski 1921.
"Autoportret (z zamkiem w tle) namalowany został w 1921 r., prawdopodobnie w domu córki artysty w Charzewicach, gdyż widoczny w tle zamek przypomina pobliskie ruiny w Melsztynie. Jest to jeden z najpóźniejszych "kostiumowych" wizerunków własnych Malczewskiego. Ukazał się on na nim jako zagadkowa nieco postać, szarpiąca palcami struny instrumentu podobnego do mandoliny, przybrana w fantazyjny biret, damski fartuch i ulubioną przez malarza koszulę z plisowanymi, bufiastymi rękawami i plastronem. Z faktu, że w głębi, po prawej stronie, widnieje grupa złożona z konia oczekującego na jeźdźca oraz giermka o tłustej twarzy wraz z osłem, można by wnioskować, że zamysłem artysty była identyfikacja z postacią Don Kichota. [...] (cytat za A. Jakimowicz, Jacek Malczewski i jego epoka, Warszawa 1970, s. 32, il. 6).