Proweniencja:
Obraz pochodzi z kolekcji Zygmunta Ziembickiego – krakowskiego przedsiębiorcy, który prowadził jedną z największych w Polsce firm w branży papierowo-technicznej. W latach 1910-1955 miał sklep papierniczy na Placu Mariackim 2 w Krakowie. Z czasem Ziembicki zgromadził imponującą kolekcję obrazów znanych mistrzów z Jackiem Malczewskim na czele. Zygmunt Ziembicki był zaprzyjaźniony z artystą, który został ojcem chrzestnym jego najstarszego syna.
Autoportret z kwiatem koniczyny jest jednym z portretów własnych artysty na tle ogrodowej zieleni, który powstał w czasie, gdy mieszkał w willi „Pod Matką Boską“ na krakowskim Zwierzyńcu (dziś ulica Księcia Józefa 29). Dom otoczony był dużym ogrodem, który wznosił się tarasami po stoku wzgórza. Ten bliski, przydomowy pejzaż często pojawiał się również w innych autoportretach z tego okresu. Trzymany przez Malczewskiego w ręku kwiat koniczyny może być uznany za symbol siły i życia. Mistrz, podobnie jak w późniejszym Autoportrecie z kwiatem ostu, podjął temat losu i posłannictwa Artysty. Jego dumna i dominująca sylwetka odziana w złoto ukazuje artystę jako pewnego swej wartości twórcę pełnego wiary w siłę i oddziaływanie swej sztuki.
Autoportret urzeka widza świeżością, intensywnością oraz lśnieniem barw. Zarówno umieszczenie postaci na tle pejzażu, jak i strój Malczewskiego przywołują również na myśl renesansowe portrety włoskich mistrzów. W ten sposób artysta odwołuje się do początków malarstwa portretowego, którego celem było uwiecznienie sportretowanego i zagwarantowanie mu nieśmiertelności.
Bibliografia:
– Pocztówka wydana przez wyd. Stella, Bochnia 1909-39;
– [kat.] Jacek Malczewski. Katalog wystawy monograficznej, Muzeum Narodowe w Poznaniu, red. Naukowa Agnieszka Ławniczakowa, Poznań 1968, s. 166, nr kat. 197, il. 217;
– S. Krzysztofowicz-Kozakowska, Jacek Malczewski życie i twórczość, Wydawnictwo Kluszczyński, Kraków 2008, s. 4, il.
– R. Kluszczyński, Sztuka Młodej Polski, Kraków 2020, s. 301, il. 560.
olej, deska mahoniowa, fazowana i wzmocniona dwiema szpongami
58,2 x 47,7 cm
sygn. l.g.: J Malczewski 1909
na odwrocie:
– p.g. numer (kredką): 2559;
– u dołu po prawej przeciwnie do kompozycji (ołówkiem): M J | 47 58;
– centralnie bardzo słabo widoczna podłużna pieczęć: MAGAZYN UNIWERSALNY | ROMAN DROBNER, KRAKÓW
– l.g. nalepka Muzeum Narodowego w Poznaniu (druk, maszynopis): AUTOR / ARTISTE | Jacek Malczewski | TYTUŁ/TITRE Portret własny | 1909 | 197 | NR KAT. / CAT NR. | WYSTAWA / EXPOSITION | Monograficzna Jacka Malczew- | skiego XI.1968 - II.1969
Proweniencja:
Obraz pochodzi z kolekcji Zygmunta Ziembickiego – krakowskiego przedsiębiorcy, który prowadził jedną z największych w Polsce firm w branży papierowo-technicznej. W latach 1910-1955 miał sklep papierniczy na Placu Mariackim 2 w Krakowie. Z czasem Ziembicki zgromadził imponującą kolekcję obrazów znanych mistrzów z Jackiem Malczewskim na czele. Zygmunt Ziembicki był zaprzyjaźniony z artystą, który został ojcem chrzestnym jego najstarszego syna.
Autoportret z kwiatem koniczyny jest jednym z portretów własnych artysty na tle ogrodowej zieleni, który powstał w czasie, gdy mieszkał w willi „Pod Matką Boską“ na krakowskim Zwierzyńcu (dziś ulica Księcia Józefa 29). Dom otoczony był dużym ogrodem, który wznosił się tarasami po stoku wzgórza. Ten bliski, przydomowy pejzaż często pojawiał się również w innych autoportretach z tego okresu. Trzymany przez Malczewskiego w ręku kwiat koniczyny może być uznany za symbol siły i życia. Mistrz, podobnie jak w późniejszym Autoportrecie z kwiatem ostu, podjął temat losu i posłannictwa Artysty. Jego dumna i dominująca sylwetka odziana w złoto ukazuje artystę jako pewnego swej wartości twórcę pełnego wiary w siłę i oddziaływanie swej sztuki.
Autoportret urzeka widza świeżością, intensywnością oraz lśnieniem barw. Zarówno umieszczenie postaci na tle pejzażu, jak i strój Malczewskiego przywołują również na myśl renesansowe portrety włoskich mistrzów. W ten sposób artysta odwołuje się do początków malarstwa portretowego, którego celem było uwiecznienie sportretowanego i zagwarantowanie mu nieśmiertelności.
Bibliografia:
– Pocztówka wydana przez wyd. Stella, Bochnia 1909-39;
– [kat.] Jacek Malczewski. Katalog wystawy monograficznej, Muzeum Narodowe w Poznaniu, red. Naukowa Agnieszka Ławniczakowa, Poznań 1968, s. 166, nr kat. 197, il. 217;
– S. Krzysztofowicz-Kozakowska, Jacek Malczewski życie i twórczość, Wydawnictwo Kluszczyński, Kraków 2008, s. 4, il.
– R. Kluszczyński, Sztuka Młodej Polski, Kraków 2020, s. 301, il. 560.