Studia artystyczne odbył w krakowskiej SSP pod kierunkiem W. Łuszczkiewicza; naukę kontynuował w akademii monachijskiej i paryskiej École des Beaux Arts. W 1915 został mianowany profesorem batalistyki w warszawskiej SSP. W obrazie znalazł wyraz zarówno znamienny dla sztuki Wojciecha pietyzm w oddawaniu historycznych i kostiumowych realiów jak i entuzjazm dla militarnej siły polskiego wojska. Artysta utrwalał w licznych kompozycjach wizerunki anonimowych legionistów, żołnierzy, równie chętnie jak wojskowe patrole, dramatyczne epizody bitewne i heroiczne potyczki. Bardzo chętnie również portretował samego siebie, w ulubionej scenerii z koniem, czego przykładem jest oferowana praca. Prezentowany "Autoportret" został namalowany w sposób niezwykle sprawny warsztatowo i reprezentuje charakterystyczny styl artysty.