Jacek Malczewski był inicjatorem i czołowym reprezentantem symbolizmu w polskim malarstwie przełomu XIX i XX wieku. Twórczość malarska tego artysty koncentrowała się wokół kilku tematów, które wciąż powracały rozwijane, przekształcane i wzajemnie ze sobą splatane. Jego sztuka była prawdziwą mieszanką – łączy erotyzm z mistycyzmem, folklor z antykiem a patos z ironią i kpiną. Obrazy są teatralne ze swymi krzykliwymi kolorami i zawiłymi łamigłówkami symboli. W większość obrazów artysta przedstawia nam swoją sylwetkę. Oprócz autoportretów ukrytych, stworzył wyjątkowo dużo autoportretów, w których był centralnym obiektem zainteresowania zmieszanym z różnymi wątkami i znaczeniami. Żaden inny malarz, nie wyłączając Rembrandta nie portretował tyle razy siebie co Jacek Malczewski. W prezentowanym autoportrecie w pracowni pokazał nam siebie jako artystę, postać niezależną od opinii innych ludzi.