Artysta ukazał swą postać w habicie tercjarskiego stowarzyszenia - trzeciego zakonu św. Franciszka z Asyżu, w tym samym, w którym zgodnie z jego wolą został pochowany. Obraz ukazany z lekko podwyższonego punktu widzenia ukazuje Jacka - brata zakonnego trzymającego drzewo krzyża, na którym leży figurka Zbawiciela. Obok znana z licznych obrazów Malczewskiego wiejska dziewczyna w zapasce na głowie, zasępiona w myślach, trzymająca skrzypce, których fragment widoczny jest u dołu kompozycji. W dali spoza domostw zwierzynieckich? wyłania się pejzaż z topniejącym śniegiem i jakby oddychającą już wiosennie ziemią, i nagimi, rachitycznymi drzewami. Jak zwykle w malarstwie Malczewskiego nastrój zadumy, melancholii współbrzmi z delikatną kolorystyką, nastrój ten współtworzy nadto pięknie malowany pejzaż, potwierdzający mistrzowskie możliwości malarskie artysty. Obraz powstał w 1909 r., kiedy to Malczewski był w pełni sił witalnych i stworzył wiele swych celnych autoportretów.