Malarka, w młodości związana z lwowskim środowiskiem artystycznym, po 1945 mieszkała na Górnym Śląsku. W latach 1919-1923 uczyła się Państwowej Szkole Przemysłowej we Lwowie, m.in. rysunku u Sichulskiego, technik malarskich u Olpińskiego, malarstwa dekoracyjnego u J. Krupskiego. Przed 2. wojną brała udział w licznych wystawach we Lwowie, Odessie, Kijowie i Moskwie, po wojnie, związana z Bytomiem, jako członek ZPAP wystawiała w Krakowie, Warszawie, Poznaniu i Katowicach. Poza malarstwem sztalugowym wykonywała projekty scenograficzne, uprawiała malarstwo monumentalne i ceramikę.