Studia rozpoczął w 1937 roku w Instytucie Sztuk Plastycznych w Krakowie na Wydziale Grafiki pod kierunkiem A. Jurkiewicza i W. Jarockiego. W czasie okupacji kontynuował studia w Kunstgewerbeschule (do 1942). Po wojnie w latach 1945 - 1948 podjął naukę na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie u Eugeniusza Eibischa i Zbigniewa Pronaszki. Uprawiał grafikę, malarstwo i drzeworyt, w którym osiągnął prawdziwe mistrzostwo. W latach 60-tych powstały najsłynniejsze cykle drzeworytnicze: Autoportrety, Kobiety obłąkane, Pastuchy, Pasterki, Latawce, Chorągwie i Próby portretów Józefa Gielniaka. Olejne autoportrety zostały pokazane na wystawie "Polaków portret własny" w 1979 r. W 1983 roku powstają ostatnie drzeworyty. Był członkiem międzynarodowych stowarzyszeń twórczych m.in. : XYLON. Wielokrotnie wystawiany i nagradzany - Złoty Medal na Międzynarodowym Triennale Grafiki w New Delhi 1971, Nagroda im. Jana Cybisa 1988 r. Prace Jerzego Panka znajdują się w zbiorach muzealnych w Polsce, USA, Japonii, Wielkiej Brytanii a także w zbiorach prywatnych na całym świecie.