W latach 1925-27 studiował historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie i jednocześnie uczył się malarstwa w Wolnej Szkole Malarstwa i Rysunku u Jerzego Fedkowicza. W 1927 dostał się do upragnionej Akademii Sztuk Pięknych i do 1932 uczył się tam m.in. w pracowni Wojciecha Weissa. Po studiach artysta osiadł w Nowym Wiśniczu, a Kraków odwiedzał okazjonalnie. Tworzył wówczas głównie portrety i martwe natury. Po II wojnie światowej podejmował się różnych prac związanych poniekąd z wyuczoną profesją. Przebywał w Opolu i Katowicach.
Nasiliły się wówczas w jego twórczości tendencje do znacznego upraszczania form, geometryzacji i rytmizowania kompozycji. Widoczne zaczęły być także oddziaływania kierunków awangardy – fowizmu, kubizmu czy futuryzmu.
Olej, sklejka; 49 x 41 cm
Sygnowany p.g.; Jan Stasin(iewicz)
W latach 1925-27 studiował historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie i jednocześnie uczył się malarstwa w Wolnej Szkole Malarstwa i Rysunku u Jerzego Fedkowicza. W 1927 dostał się do upragnionej Akademii Sztuk Pięknych i do 1932 uczył się tam m.in. w pracowni Wojciecha Weissa. Po studiach artysta osiadł w Nowym Wiśniczu, a Kraków odwiedzał okazjonalnie. Tworzył wówczas głównie portrety i martwe natury. Po II wojnie światowej podejmował się różnych prac związanych poniekąd z wyuczoną profesją. Przebywał w Opolu i Katowicach.
Nasiliły się wówczas w jego twórczości tendencje do znacznego upraszczania form, geometryzacji i rytmizowania kompozycji. Widoczne zaczęły być także oddziaływania kierunków awangardy – fowizmu, kubizmu czy futuryzmu.