POCHODZENIE:
Spink, aukcja 196, 24-25.09.2008, poz. 706; Antykwariat Numizmatyczny Paweł Niemczyk, październik 2008
LITERATURA:
A. L. Friedberg and Ira S. Friedberg, Gold Coins of the World, 67
Catalogue de la collection des médailles et monnaies polonaises du comte Emeric Hutten- Czapski, St. Petersbourg 1875 - Cracovie 1915, 2625 R6
Gumowski 2073
Mennica toruńska była nieczynna przez prawie całe panowanie Augusta II. Otwarto ją tylko w 1702 r., bijąc dukaty i w 1703 r. w celu wybicia medalu na pamiątkę oblężenia miasta. Prof. Marian Gumowski, Dzieje mennicy toruńskiej, Toruń 1961, s. 163. o dukacie toruńskim z 1702 r. tak pisał:
„Para stempli do takiego dukata była przed laty w Muzeum Miejskim w Toruniu i ona to służyła do
odciskow dukata na starych i nowszych talarach. Są jednak rownież i dukaty o dobrej wadze i ziarnie
[probie], ktore mogą być albo starego, albo nowego bicia. W katalogu licytacyjnym zbioru hr. Henryka
Steckiego [aukcja u Hamburgera, Frankfurt a.M. 1875, nr 1783] znajduje się wzmianka, że to w 1845 r. odbito starymi toruńskimi stemplami niewielką ilość okazow dukata, ktore wnet rozprzedano między zbiory. Pilnowano się jednak, by i te nowe odbitki miały dobrą wagę i dukatowe złoto”.
Po raz pierwszy rysunek dukata toruńskiego z 1702 r. zamieścił Karol Beyer w swym Skorowidzu pod
nr 729, a profesor Gumowski w wymienionej powyżej monografii mennicy toruńskiej notuje dwie odmiany tej monety ze zbiorow Czapskiego i Beyera, ktore rożnią się jedynie w interpunkcji (dwukropek lub kropka) po słowie MONETA na rewersie (s. 163, poz. 1170 i 1171).
Jak wynika z informacji w katalogu zbioru hr. Henryka Steckiego wykonane w 1702 r. stemple przeleżały w Toruniu ponad 140 lat po czym zostały ponownie użyte i wybito nimi „nowe” dukaty 1702 r. Praktyka „nowego bicia” rzadkich dawnych monet starymi stemplami dla celow kolekcjonerskich rozpowszechniła się w XIX w. Odbitki takie noszą zwykle ślady skorodowanych stempli w postaci tzw. gradu na powierzchni. Tam gdzie nie usunięto produktow korozji wady idą w głąb krążka monety, tam gdzie stempel przeszlifowano i dokładnie oczyszczono z korozji na powierzchni krążka pojawiają się punktowo niewielkie wypukłości. Większość dukatow toruńskich 1702 r. jest nowego bicia i ma tę drugą wadę szczegolnie widoczną na awersie. Dotyczy to także oferowanego egzemplarza.
PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
złoto, 3,48 g; śr. 24,5 mm
Av.: Popiersie króla w prawo, z długimi włosami spadającymi w lokach na ramię, w zbroi i płaszczu związanym na ramieniu.
Wokoło napis: AUGUST : II · D G · REX POL · M · D L · N P · EL · S ·
Rv.: Anioł z rozpostartymi skrzydłami trzyma okrągłą, ozdobną tarczę z herbem Torunia; po bokach data: 17 – 02.
W otoku, rozpoczynający się gwiazdką, napis: MONETA AVREA ·CIVIT. THORVNENSIS
POCHODZENIE:
Spink, aukcja 196, 24-25.09.2008, poz. 706; Antykwariat Numizmatyczny Paweł Niemczyk, październik 2008
LITERATURA:
A. L. Friedberg and Ira S. Friedberg, Gold Coins of the World, 67
Catalogue de la collection des médailles et monnaies polonaises du comte Emeric Hutten- Czapski, St. Petersbourg 1875 - Cracovie 1915, 2625 R6
Gumowski 2073
Mennica toruńska była nieczynna przez prawie całe panowanie Augusta II. Otwarto ją tylko w 1702 r., bijąc dukaty i w 1703 r. w celu wybicia medalu na pamiątkę oblężenia miasta. Prof. Marian Gumowski, Dzieje mennicy toruńskiej, Toruń 1961, s. 163. o dukacie toruńskim z 1702 r. tak pisał:
„Para stempli do takiego dukata była przed laty w Muzeum Miejskim w Toruniu i ona to służyła do
odciskow dukata na starych i nowszych talarach. Są jednak rownież i dukaty o dobrej wadze i ziarnie
[probie], ktore mogą być albo starego, albo nowego bicia. W katalogu licytacyjnym zbioru hr. Henryka
Steckiego [aukcja u Hamburgera, Frankfurt a.M. 1875, nr 1783] znajduje się wzmianka, że to w 1845 r. odbito starymi toruńskimi stemplami niewielką ilość okazow dukata, ktore wnet rozprzedano między zbiory. Pilnowano się jednak, by i te nowe odbitki miały dobrą wagę i dukatowe złoto”.
Po raz pierwszy rysunek dukata toruńskiego z 1702 r. zamieścił Karol Beyer w swym Skorowidzu pod
nr 729, a profesor Gumowski w wymienionej powyżej monografii mennicy toruńskiej notuje dwie odmiany tej monety ze zbiorow Czapskiego i Beyera, ktore rożnią się jedynie w interpunkcji (dwukropek lub kropka) po słowie MONETA na rewersie (s. 163, poz. 1170 i 1171).
Jak wynika z informacji w katalogu zbioru hr. Henryka Steckiego wykonane w 1702 r. stemple przeleżały w Toruniu ponad 140 lat po czym zostały ponownie użyte i wybito nimi „nowe” dukaty 1702 r. Praktyka „nowego bicia” rzadkich dawnych monet starymi stemplami dla celow kolekcjonerskich rozpowszechniła się w XIX w. Odbitki takie noszą zwykle ślady skorodowanych stempli w postaci tzw. gradu na powierzchni. Tam gdzie nie usunięto produktow korozji wady idą w głąb krążka monety, tam gdzie stempel przeszlifowano i dokładnie oczyszczono z korozji na powierzchni krążka pojawiają się punktowo niewielkie wypukłości. Większość dukatow toruńskich 1702 r. jest nowego bicia i ma tę drugą wadę szczegolnie widoczną na awersie. Dotyczy to także oferowanego egzemplarza.
PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.