Scena batalistyczna przedstawia potyczkę rosyjskich kozaków z francuskimi kirasjerami, podczas której Francuzi podejmują próbę odbicia rannego chorążego i sztandaru. Rosyjska formacja to najprawdopodobniej kozacy dońscy (na przednim planie brakuje im czerwonych lampasów, ale maja je jeźdźcy w tle). Francuzi natomiast mogą reprezentować 1. regiment kirasjerów. Kompozycja jest zapożyczona z malarstwa batalistycznego XVII w. oraz XVIII w. Nawiązuje do tzw. cavalry skirmish/escarmouche de cavaliers, z których słynęli zwłaszcza malarze holenderscy i flamandzcy. Ujęcie sceny w zadymionym pejzażu bitewnym wskazuje na wpływ malarstwa Jana Piotra Norblina, Aleksandra Orłowskiego czy dzieł artystów romantycznych – Théodore’a Géricaulta i Piotra Michałowskiego. Kozacy zostali potraktowani nieco karykaturalnie natomiast Franców (zwłaszcza postać chorążego) artysta oddał z wielkim kunsztem, co odznacza się w ekspresji oraz dynamice sceny. Wyraźna różnica w podejściu do obu nacji dość jednoznacznie, zdaje się, wskazuje na autora kompozycji, którym był najpewniej malarz francuski z pierwszej tercji XIX w.