Jarosz Zbigniew GOSTWICKI (1906-2003)
Malarz, pedagog, konserwator. Studiował w latach 1926-1930 w krakowskiej ASP - pod kierunkiem prof. Teodora Axentowicza i Fryderyka Pautscha. W 1931 spędził też kilka tygodni w paryskiej filii Akademii, ucząc się pod kierunkiem prof. J. Pankiewicza. Po powrocie do Krakowa związał się z "Grupą Dziesięciu" (należeli do niej też m.in. Z. Pronaszko, M. Samlicki, T. Seweryn, A. Bunsch, T. Grott, V. Hofman). Jednocześnie przyjaźnił się z członkami tzw. pierwszej Grupy Krakowskiej, m.in. z A. Marczyńskim i H. Wańkiem. Po wojnie wielokrotnie wystawiał z członkami tzw. drugiej Grupy Krakowskiej, reaktywowanej w 1957, lecz członkiem grupy nie został. Miał m. in. indywidualną wystawę w Galerii Krzysztofory w 1968, a także wiele innych, głównie w środowisku krakowskim i w Zakopanem. Jego malarstwo, w okresie międzywojennym reprezentujące nurt postimpresjonizmu, po wojnie przybrało formy abstrakcyjne, zbliżone do malarstwa materii.

40
Zbigniew GOSTWICKI (1906 - 2003)

Asociacia

Technika mieszana, płyta, 58,5 x 59,3 cm,
sygn. śr.d.: Z. Gostwicki, 1968. Przedstawiona praca należy do drugiego okresu jego twórczości.

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Jarosz Zbigniew GOSTWICKI (1906-2003)
Malarz, pedagog, konserwator. Studiował w latach 1926-1930 w krakowskiej ASP - pod kierunkiem prof. Teodora Axentowicza i Fryderyka Pautscha. W 1931 spędził też kilka tygodni w paryskiej filii Akademii, ucząc się pod kierunkiem prof. J. Pankiewicza. Po powrocie do Krakowa związał się z "Grupą Dziesięciu" (należeli do niej też m.in. Z. Pronaszko, M. Samlicki, T. Seweryn, A. Bunsch, T. Grott, V. Hofman). Jednocześnie przyjaźnił się z członkami tzw. pierwszej Grupy Krakowskiej, m.in. z A. Marczyńskim i H. Wańkiem. Po wojnie wielokrotnie wystawiał z członkami tzw. drugiej Grupy Krakowskiej, reaktywowanej w 1957, lecz członkiem grupy nie został. Miał m. in. indywidualną wystawę w Galerii Krzysztofory w 1968, a także wiele innych, głównie w środowisku krakowskim i w Zakopanem. Jego malarstwo, w okresie międzywojennym reprezentujące nurt postimpresjonizmu, po wojnie przybrało formy abstrakcyjne, zbliżone do malarstwa materii.