„Piękno nie jest kategorią estetyczną, przynajmniej dla mnie. Nigdy, tworząc moje rzeźby, nie zwracałem przesadnej uwagi na estetykę. Jeśli mają w sobie piękno – jeśli coś takiego w nich istnieje – wyłania się ono z uczuć, ze wzruszeń, i marzeń. Mógłbym powiedzieć – wyłania się z duszy, gdyby to słowo nie brzmiało zbyt górnolotnie” „[…] dlaczego jest łatwiej szokować nieszczęściem i tragedią? – pyta Mitoraj. Szokujmy pięknem, ale to bardzo trudne!”

Mitoraj w: Agnieszka Gralińska-Toborek, „(Post)klasycyzm Igora Mitoraja”, Warszawa-Toruń 2022, str. 150,151.