Johann Heinrich von Dannecker (1758 Waldenbuch - 1841 Stuttgart) - niemiecki rze¼biarz. Uczył się początkowo w Szkole Przygotowawczej (Pflanzenschule), aod 1775 roku studiował w Stuttgarcie w Hohe Karlsschule. Jego nauczycielami byli rze¼biarze: Johann Valentin Sonnenschein i Pierre-Franuois Lejeune oraz malarze: Adolf Friedrich Harper i Nicolas Guibal. W 1783 roku otrzymał stypendium do Paryża, gdzie w latach 1783-5 pracował w pracowni Augustina Pajou. Następnie spędził cztery lata w Rzymie, gdzie przyja¼nił się m.in. z Antonio Canovą (w niektórych ¼ródłach uważany jest także za jego ucznia). Podróżował także do Bolonii i Mantui. Powrócił do Stuttgartu w 1790 roku i do 1794 pracował jako profesor w swojej rodzimej uczelni (Hohe Karlsschule). W 1804 rozpoczął prace nad projektem swojej najsłynniejszej rze¼by - Ariadny na panterze, którą rze¼bił w marmurze w latach 1810-1814. Ponieważ król wirtemberski nie był zainteresowany posągiem, nabył ją frankfurcki bankier Simon Moritz von Bethmann. W roku 1854 podczas budowy muzeum przy pałacu - dla rze¼by zaprojektowano specjalne pomieszczenie - Ariadneum. Rze¼ba cieszyła się ogromną popularnością, była wielokrotnie reprodukowana i uznana została za jedno z najważniejszych dzieł klasycyzmu. Jak pisał w roku 1855 "Południowy Goniec Literacki" wydawany w Richmond (Virginia, USA) - uważana jest ona za jedno z najwspanialszych osiągnięć sztuki współczesnej i jest kopiowana w gipsie, brązie, biskwicie podobnie jak najwspanialsze włoskie rze¼by. Czynna do dziś manufaktura Gustafsberg założona została w roku 1827 i zasłynęła z biskwitowych kopii rze¼b.