Prekursorka konceptualizmu i op-artu, postać, która zapisała się na kartach współczesnej historii sztuki polskiej, wywierając ogromny wpływ na wrocławskie środowisko artystyczne. Współtworzyła grupy Poszukiwania Formy i Koloru, Grupę Wrocławską, była związana z prowadzoną przez Jerzego Ludwińskiego Galerią pod Mona Lisą. Wykształciła całe pokolenia studentów. W latach 1945-1952 studiowała w PWSSP we Wrocławiu. Dyplom uzyskała w pracowni prof. J. Gepperta. Od 1991 roku profesor zwyczajny Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Od 1953 roku wzięła udział w około 350 wystawach zbiorowych, plenerach, akcjach i sympozjach oraz w 38 wystawach indywidualnych w kraju i za granicą. Początkowo jej poszukiwania dotyczyły malarstwa materii. Przełomowym dla twórczości artystki było I Biennale Form Przestrzennych Elblągu, na którym zrealizowała rzeźbę reprezentującą myślenie o formie w sposób intelektualny i zdyscyplinowany. Była jedną z głównych przedstawicielek konceptualizmu, sztuki strukturalnej i op-artu w Polsce. Jej działalność artystyczna obejmuje malarstwo, rysunek, formy przestrzenne, teorię i sztukę konceptualną.
Akryl, czarny pisak, barwne folie, płyta pilsniowa; 60 x 90 cm
Sygnowany na odwrocie: Wanda Gołkowska / „Architektura obrazu” - N: 13, Rok: 2006, / wym. 60x90 cm
Prekursorka konceptualizmu i op-artu, postać, która zapisała się na kartach współczesnej historii sztuki polskiej, wywierając ogromny wpływ na wrocławskie środowisko artystyczne. Współtworzyła grupy Poszukiwania Formy i Koloru, Grupę Wrocławską, była związana z prowadzoną przez Jerzego Ludwińskiego Galerią pod Mona Lisą. Wykształciła całe pokolenia studentów. W latach 1945-1952 studiowała w PWSSP we Wrocławiu. Dyplom uzyskała w pracowni prof. J. Gepperta. Od 1991 roku profesor zwyczajny Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Od 1953 roku wzięła udział w około 350 wystawach zbiorowych, plenerach, akcjach i sympozjach oraz w 38 wystawach indywidualnych w kraju i za granicą. Początkowo jej poszukiwania dotyczyły malarstwa materii. Przełomowym dla twórczości artystki było I Biennale Form Przestrzennych Elblągu, na którym zrealizowała rzeźbę reprezentującą myślenie o formie w sposób intelektualny i zdyscyplinowany. Była jedną z głównych przedstawicielek konceptualizmu, sztuki strukturalnej i op-artu w Polsce. Jej działalność artystyczna obejmuje malarstwo, rysunek, formy przestrzenne, teorię i sztukę konceptualną.