Aleksander Laszenko, absolwent rosyjskich uczelni wojskowych (korpusu kadetów w Połtawie oraz szkoły artyleryjnej w Petersburgu), studiował malarstwo w Petersburgu pod kierunkiem J. Wołkowa, N. Dubowskoja, W. Makowskiego i I. Riepina (w l. 1901-04). W 1916 roku otrzymał stopień pułkownika. W 1918 r. osiadł w Polsce, poświęcając się całkowicie malarstwu i związanym z nim podróżom (na ten rok datowany jest najstarszy zachowany obraz Laszenki - pejzaż z Wołogdy). W 1897 roku po raz pierwszy odwiedził Egipt. Zwiedzał Algierię, Tunezję, Maroko, Palestynę, organizował również kilkumiesięczne wyprawy artystyczne do Afryki. Odbył także w podróż dookoła świata (pomiędzy 1903-09). Zafascynowany egzotyką zwiedzanych krajów, malował kompozycje, w których przedstawiał sceny z życia tubylców, widoki miast, kładąc nacisk przede wszystkim na maksymalne wydobycie efektów kolory-stycznych i światłocieniowych. Uprawiał także drzeworyt barwny, lino-ryt, litografię. Od lat 20-tych XX wieku regularnie przebywał w Egipcie. Dzięki znajomości z Howardem Carterem wykonał wiele szkiców z odkrytego w roku 1922 grobowca Tutanchamona. Od 1921 brał udział w wystawach w kraju i za granicą, m.in. w Warszawie, Łodzi, Gdańsku, Katowicach, Poznaniu, Lwowie, Krakowie, Berlinie, Paryżu, Brukseli oraz w Egipcie; miał wiele wystaw indywidualnych (od roku 1926). Obrazy malarza znajdują się w Muzeach Okręgowych w Białymstoku, Bydgoszczy, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Ziemi Kujawskiej we Włocławku oraz Lwowskiej Galerii Obrazów.