W latach 1901-1904 studiował malarstwo w Petersburgu u J. Wołkowa, W. Makowskiego i N. Dubowskoja. W roku 1918 przybył do Polski. Początkowo mieszkał w Woli Sosnowej na Kujawach, zaś od 1932 r. we Włocławku. Twórczość artysty jest obrazowaniem jego licznych podróży, szczególnie do północnej Afryki. Odzwierciedla jego fascynację egzotyką odwiedzanych krajów, wśród których szczególną rolę odgrywał Egipt. W artystycznym dorobku Laszenki dominują kompozycje ukazujące codzienne życie ich mieszkańców, widoki miast, bazarów, oaz, Arabów przemierzających pustynie na wielbłądach, wizerunki kobiet o egzotycznej urodzie. Prace artysty wykazują bogactwo efektów kolorystycznych i światłocieniowych. Poza malarstwem Laszenko uprawiał również grafikę. Prace swoje prezentował podczas licznych wystaw, w tym indywidualnych, tak w kraju, jak i za granicą; m.in. od roku 1921 regularnie wystawiał w warszawskiej Zachęcie. Duża część dorobku artysty uległa zniszczeniu bądź zaginęła w czasie II wojny światowej.