Studiował na Wydziale Rżeźby warszawskiej ASP. W latach 1957-68 pracował jako nauczyciel w Szkole Kenara w Zakopanem, a w latach 1970-71 jako scenograf w Teatrze Polskim we Wrocławiu i pedagog tamtejszej PWSSP. Znany jest przede wszystkim jako twórca monumentalnych rzeźb i łączonych wraz z ich realizacją akcji efemerycznych - Słoneczny rydwan, Płomienne ptaki, Ogniste ptaki, Płonące sztandary. Równolegle ze Sztandarami i realizacjami monumentalnymi tworzył kameralne rzeźby. W latach 80. i 90. XX wieku tworzył Portrety w technice asamblażu i kolażu. Asamblaże tworzył od 1957 roku. Reprezentował Polskę na Biennale w Sao Paulo w 1965 i 1971 roku, Biennale w Wenecji (1970) i wielu innych prestiżowych międzynarodowych wystawach.