Teofil Ociepka, malarz amator. Ukończył szkołę podstawową, po śmierci ojca, w wieku 15 lat musiał utrzymywać rodzinę. Pracował w różnych zawodach, ostatecznie podjął pracę w kopalni, gdzie pracował do emerytury. Już jako dziecko fascynował się wierzeniami śląskimi, lokalnymi podaniami i legendami, lubił czytać baśnie, m. in. braci Grimm. Interesował się również magią i okultyzmem, w którym dostrzegał spójny system wierzeń religijnych. Była to ważna inspiracja wielu wczesnych jego obrazów, m.in. "Drogi człowieczej" z 1927 roku. W latach 1930-1947 nastąpiła przerwa w jego twórczości, po której nastąpił ogólnopolski i międzynarodowy sukces artysty. Powstawały wówczas jego najsłynniejsze kompozycje, łączące egzotyczną i fantastyczną faunę i florę ze światem wierzeń górniczych. Najczęściej tematyka tych prac skupia się wokół walki dobra ze złem. Twórczość Ociepki charakteryzuje wizyjność, imaginacyjność i baśniowość. Fantastyczne stworzenia, jak smoki, pojawiają się w rajskich ogrodach. Całość odznacza się niezwykłym bogactwem form i barw.