Jeden z najbardziej znanych plakatów gadzinowych: zrozpaczony, ranny polski oficer wskazuje elegancko ubranemu premierowi Wielkiej Brytanii Arthurowi Neville`owi Chamberlainowi zrujnowane miasto i trupy na ulicach. Plakat nawiązywał do klęski wrześniowej i braku pomocy militarnej ze strony brytyjskiej. Plakat, w odruchu sprzeciwu przeciwko jego propagandowej wymowie, był często spontanicznie zrywany ze ścian i słupów ogłoszeniowych. Władze okupacyjne reagowały bardzo ostro, już 3 XI 1939 dwie warszawskie studentki zostały skazane na karę śmierci za "sabotaż i zrywanie plakatów". Ślady złożenia, podklejone naddarcia. Nieczęste).