Wojciech Weiss studiował z przerwami (1890-99) w krakowskiej SSP, między innymi u F. Cynka, J. Matejki, W. Łuszczkiewicza, J. Unierzyskiego, J. Fałata i L. Wyczółkowskiego. Następnie dwa lata przebywał w Paryżu. W 1902 r. był we Florencji, rok później w Rzymie. Od 1907 r. wykładał w krakowskiej ASP (w 1910 r. został mianowany profesorem). Trzykrotnie piastował godność rektora tej uczelni. Był członkiem TAP Sztuka, a w 1909 r. jej prezesem. Wystawiał wielokrotnie w krakowskiej TPSP i warszawskiej TZSP, Salonie Krywulta, a także za granicą - m.in. w USA. Malował portrety, kompozycje symboliczne, akty, pejzaże i martwe natury. Twórczość jego podlegała ciągłym przemianom; odnajdujemy w niej echa impresjonizmu, secesji, ekspresjonizmu, symbolizmu; w późniejszej fazie silne są również tendencje klasycyzujące.
Pastel, papier; 22,4 x 31,5 cm
Sygnowany ołówkiem p. g.: WW
Na odwrociu pieczątka: ZE ZBIORÓW DZIEŁ WOJCIECHA WEISSA | DOM ARTYSTY | WW | poniżej 002413.
Wojciech Weiss studiował z przerwami (1890-99) w krakowskiej SSP, między innymi u F. Cynka, J. Matejki, W. Łuszczkiewicza, J. Unierzyskiego, J. Fałata i L. Wyczółkowskiego. Następnie dwa lata przebywał w Paryżu. W 1902 r. był we Florencji, rok później w Rzymie. Od 1907 r. wykładał w krakowskiej ASP (w 1910 r. został mianowany profesorem). Trzykrotnie piastował godność rektora tej uczelni. Był członkiem TAP Sztuka, a w 1909 r. jej prezesem. Wystawiał wielokrotnie w krakowskiej TPSP i warszawskiej TZSP, Salonie Krywulta, a także za granicą - m.in. w USA. Malował portrety, kompozycje symboliczne, akty, pejzaże i martwe natury. Twórczość jego podlegała ciągłym przemianom; odnajdujemy w niej echa impresjonizmu, secesji, ekspresjonizmu, symbolizmu; w późniejszej fazie silne są również tendencje klasycyzujące.