PROWENIENCJA:
- Własność Aleksandra Wojciechowskiego – krytyka i historyka sztuki, specjalizującego się w sztuce XIX i XX w.;
- Aukcja w Agra Art (13.06.2021, poz. kat. 109);
- Kolekcja prywatna, Polska.
Malarstwo Jerzego Stajudy to przede wszystkim akwarele i rysunki. Od tego artysta zaczynał proces twórczy przy pracach olejnych, ale również traktował niewielkie, spontanicznie tworzone kompozycje o efemerycznej formie jako dzieło sztuki samo w sobie. Malarz z ogromną starannością przygotowywał się do tworzenia prac nad kompozycjami na płótnie. Wyjątkowo też cenił proces twórczy, zarówno we własnym malarstwie, jaki i u innych artystów. Jerzy Stajuda przygotowywał techniczne rysunki na kalkach, następnie akwarelę, a później przystępował do malowania. Było to po wyborze odpowiednich rozwiązań kompozycyjnych dla każdej ze swoich prac. Ten niezwykle analityczny, jak przystało na absolwenta Politechniki Warszawskiej, proces skutkował uzyskaniem przemyślanych, delikatnych w barwach czy tonach dzieł, które mimo pozornie swobodnej linii i abstrakcyjnej formy były dokładnie przemyślane i kontrolowane w każdym momencie twórczym. Zapewne ten analityczny umysł i wyjątkowa wrażliwość estetyczna spowodowały, że Jerzy Stajuda do 1968 roku uprawiał również krytykę artystyczną publikując na łamach „Przeglądu Artystycznego”, „Przeglądu Kulturalnego”, „Ty i Ja”, a przede wszystkim „Współczesności”, gdzie prowadził swoją stałą rubrykę. Stajuda był wyjątkową postacią warszawskiego świata artystycznego, z łatwością zjednywał sobie ludzi. Jego dom stał się niemal salonem artystycznym. Od 1992 roku przyznawana jest Nagroda Krytyki Artystycznej im. Jerzego Stajudy, a jej pomysłodawcą był historyk i krytyk sztuki Paweł Sosnowski. Początkowo znajdowała się pod opieką Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, a od 2001 roku – Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
olej, płótno, 90 x 150 cm;
sygn., dat. i opisany na odwrocie: JERZY STAJUDA / ANACHORETA / 1961;
na odwrocie:
– na górnej listwie krosna napis: WŁASNOŚĆ ALEKSANDRA WOJCIECHOWSKIEGO (ołówkiem), 203 (czerwonym flamastrem), JERZY STAJUDA (ołówkiem);
– w górnym narożniku krosna nalepka: DESA / WORKS OF MODERN ART [dane obrazu] (druk, rękopis);
– na dolnej listwie krosna drukowana nalepka z wystawy : GALERIA U JEZUITÓW Poznań 2002;
– na dolnej listwie krosna nalepka: Ve BIENNALE INTERNA TIONALE D’ART CONTEMPORAIN / Rep. Sain Marin. 1965 [dane obrazu] (druk, rękopis);
– na pionowej listwie krosna nalepka: Städtische Kunstgalerie Bochum z tytułem wystawy: Profile IV 1964/65 / Polnische Kunst heute (druk, stempel);
– na lewej listwie krosna: ol. pł. 90 x 150 (flamastrem).
PROWENIENCJA:
- Własność Aleksandra Wojciechowskiego – krytyka i historyka sztuki, specjalizującego się w sztuce XIX i XX w.;
- Aukcja w Agra Art (13.06.2021, poz. kat. 109);
- Kolekcja prywatna, Polska.
Malarstwo Jerzego Stajudy to przede wszystkim akwarele i rysunki. Od tego artysta zaczynał proces twórczy przy pracach olejnych, ale również traktował niewielkie, spontanicznie tworzone kompozycje o efemerycznej formie jako dzieło sztuki samo w sobie. Malarz z ogromną starannością przygotowywał się do tworzenia prac nad kompozycjami na płótnie. Wyjątkowo też cenił proces twórczy, zarówno we własnym malarstwie, jaki i u innych artystów. Jerzy Stajuda przygotowywał techniczne rysunki na kalkach, następnie akwarelę, a później przystępował do malowania. Było to po wyborze odpowiednich rozwiązań kompozycyjnych dla każdej ze swoich prac. Ten niezwykle analityczny, jak przystało na absolwenta Politechniki Warszawskiej, proces skutkował uzyskaniem przemyślanych, delikatnych w barwach czy tonach dzieł, które mimo pozornie swobodnej linii i abstrakcyjnej formy były dokładnie przemyślane i kontrolowane w każdym momencie twórczym. Zapewne ten analityczny umysł i wyjątkowa wrażliwość estetyczna spowodowały, że Jerzy Stajuda do 1968 roku uprawiał również krytykę artystyczną publikując na łamach „Przeglądu Artystycznego”, „Przeglądu Kulturalnego”, „Ty i Ja”, a przede wszystkim „Współczesności”, gdzie prowadził swoją stałą rubrykę. Stajuda był wyjątkową postacią warszawskiego świata artystycznego, z łatwością zjednywał sobie ludzi. Jego dom stał się niemal salonem artystycznym. Od 1992 roku przyznawana jest Nagroda Krytyki Artystycznej im. Jerzego Stajudy, a jej pomysłodawcą był historyk i krytyk sztuki Paweł Sosnowski. Początkowo znajdowała się pod opieką Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, a od 2001 roku – Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.