Ruiny świątyni Saturna - Świątynia powstała na przełomie VI i V w . p.n.e. w czasach republiki, jest jedną z najstarszych świątyni starożytnego Rzymu. Wybudowana na Forum Romanum. W IV w. n.e. świątynia spłonęła w pożarze, ale senat zdecydował się na odbudowę świątyni. Budowla przetrwała do XV wieku i niestety została rozebrana. Na grafice widoczne są zachowane do tej pory kolumny i belkowanie. Obok świątyni widoczny jest łuk Septymiusza Sewera wzniesiony w 203 r. n.e. Natomiast w oddali po lewej stronie ukazana została fasada kościoła Santi Luca e Martina Martiri wybudowany w 625 r. W XVII wieku został przebudowany przez malarza i architekta Pietro da Cortona zyskując widoczny na grafice kształt.


Giovanni Battista Piranesi (1720-1778)

Włoski rysownik, grafik i architekt, a także teoretyk sztuki urodzony w 1720 roku. Uczył się w Wenecji i często podróżował w celach naukowych. W 1740 roku osiadł w Rzymie. Jego mecenasami sztuki byli m.in. papież Klemens XIII i kardynał Giovanni Battista Rezzonico. Twórczość Piranesiego jest doskonałym przykładem grafiki weneckiej XVIII wieku. Poprzez wpływ weneckiego środowiska artystycznego artysta zainteresował się archeologią oraz starożytnym Rzymem, co w połączeniu z wykształceniem architektonicznym dało doskonały warsztat artystyczny i wzorowe proporcje w jego twórczości. Każda grafika jest starannie wykonana ze staranną dbałością o szczegóły wraz z ciekawymi działaniami światłocieniowymi.

Najbardziej znany jest z serii grafik Carceri d’Invenzione przedstawiające mroczne, skomplikowane wnętrza wyimaginowanych więzień stworzonych przez Piranesiego.

Bardzo znanym cyklem jego grafik jest również cykl widoków Rzymu - Vedute di Roma. Piranesi stworzył 135 ilustracji ukazujących widoki Włoskiego miasta oraz antyczne ruiny i zabytki. Grafiki Piranesiego były wydawane przeważnie przez Boucharda.

Ryciny Piranesiego przyczyniły się do rozpowszechnienia zainteresowania starożytnością i wpłynęły na rozwój klasycyzmu.