Rzadkość antykwaryczna, nie odnotowana w „Katalogu portretów osobistości polskich i obcych w Polsce działających” [Biblioteka Narodowa].
Urodzony w 1810 roku w Walewicach, naturalny syn Marii Walewskiej i Napoleona Bonaparte. Choć z urody podobieństwo do Napoleona było wręcz uderzające, i wszyscy wiedzieli kim był przodek Aleksandra, ten do końca życia obruszał się na uwagi, jakoby to nie szambelan Anastazy Walewski z Walewic był jego prawowitym ojcem.
Uczestnik powstania listopadowego, za swój udział w bitwie odznaczony nawet został Złotym Krzyżem Orderu Virtuti Militari. Po upadku powstania wyjechał do Francji, gdzie przyjął obywatelstwo z rąk Ludwika Filipa. Znany jako Alexander Florian Joseph Walewski hrabia Colonna. Początkowo publicysta, autor utworów dramatycznych, później dyplomata i francuski mąż stanu, m. in. minister spraw zagranicznych (1855-1860), ambasador Francji w Wielkiej Brytanii. Niewątpliwym sukcesem Walewskiego było odzyskanie od Wielkiej Brytanii testamentu Napoleona I. Zmarł w 1868 roku.
staloryt, papier; 24 x 18 cm (w świetle passe-partout);
sygn.: A. Weger;
Lipsk, ok. 1850;
praca oprawiona.
Rzadkość antykwaryczna, nie odnotowana w „Katalogu portretów osobistości polskich i obcych w Polsce działających” [Biblioteka Narodowa].
Urodzony w 1810 roku w Walewicach, naturalny syn Marii Walewskiej i Napoleona Bonaparte. Choć z urody podobieństwo do Napoleona było wręcz uderzające, i wszyscy wiedzieli kim był przodek Aleksandra, ten do końca życia obruszał się na uwagi, jakoby to nie szambelan Anastazy Walewski z Walewic był jego prawowitym ojcem.
Uczestnik powstania listopadowego, za swój udział w bitwie odznaczony nawet został Złotym Krzyżem Orderu Virtuti Militari. Po upadku powstania wyjechał do Francji, gdzie przyjął obywatelstwo z rąk Ludwika Filipa. Znany jako Alexander Florian Joseph Walewski hrabia Colonna. Początkowo publicysta, autor utworów dramatycznych, później dyplomata i francuski mąż stanu, m. in. minister spraw zagranicznych (1855-1860), ambasador Francji w Wielkiej Brytanii. Niewątpliwym sukcesem Walewskiego było odzyskanie od Wielkiej Brytanii testamentu Napoleona I. Zmarł w 1868 roku.