W oparciu o tradycyjną formę ikony artysta wypracował specyficzne ujęcie przedmiotów i przestrzeni oraz kanon ludzkiej postaci. Artysta uprościł kształty, liniom nadał moc i wyrazistość. Prezentowany tu akt emanuje subtelną erotyką, odcina się od płaskiego tła, przez co zyskuje zmysłową głębię. Swoje związki z ikoną i aktem Nowosielski tłumaczy stwierdzeniem, iż jest ona uniwersalnym "malarskim sposobem organizowania wizji człowieka, twarzy ludzkiej, ciała ludzkiego w taki sposób, aby jak najwięcej elementów cielesnych rzeczywistości przenieść na wyższe piętra świadomości duchowej człowieka".