Studiował w krakowskiej ASP pod kierunkiem J. Pankiewicza. Od 1911 roku w Paryżu. Czołowy przedstawiciel Ecole de Paris. Wystawiał swoje prace na paryskich Salonach: Jesiennym, Niezależnych, Tuileries. Zaprzyjaźniony z Picassem, Soutine`m, Modiglianim. Wystawiał w galeriach europejskich, także w ramach prezentacji polskiej sztuki w Paryżu i Brukseli. Należał do związku zawodowego polskich artystów w Paryżu. Od 1941 roku przebywał w Nowym Jorku - do Francji powrócił po wojnie. Artysta opowiadał się za tradycyjnym warsztatem malarskim. Poszukiwał własnych form, portrety nawiązywały do sztuki włoskiego renesansu, kwiaty miały stylizację malarstwa holenderskiego, pejzaże nawiązywały do malarstwa metafizycznego. Ukształtował swój własny styl. Malarz znany i ceniony na świecie. Ojciec Jana Kislinga.
akwatinta, papier, wym. komp.: 570 x 417 mm (plansza: 700 x 530 mm);
sygn. oł. p.d.: Kisling, l.d.: 55/100. Edycja Guillarda, Paryż 1952
Studiował w krakowskiej ASP pod kierunkiem J. Pankiewicza. Od 1911 roku w Paryżu. Czołowy przedstawiciel Ecole de Paris. Wystawiał swoje prace na paryskich Salonach: Jesiennym, Niezależnych, Tuileries. Zaprzyjaźniony z Picassem, Soutine`m, Modiglianim. Wystawiał w galeriach europejskich, także w ramach prezentacji polskiej sztuki w Paryżu i Brukseli. Należał do związku zawodowego polskich artystów w Paryżu. Od 1941 roku przebywał w Nowym Jorku - do Francji powrócił po wojnie. Artysta opowiadał się za tradycyjnym warsztatem malarskim. Poszukiwał własnych form, portrety nawiązywały do sztuki włoskiego renesansu, kwiaty miały stylizację malarstwa holenderskiego, pejzaże nawiązywały do malarstwa metafizycznego. Ukształtował swój własny styl. Malarz znany i ceniony na świecie. Ojciec Jana Kislinga.