Pochodzenie: z Kolekcji Henryka Kucharskiego, konserwatora, przyjaciela artysty.

Polski rzeźbiarz. Przede wszystkim portrecista. Jego granitowe i brązowe rzeźby otrzymały złote medale na wystawach w Paryżu i Brukseli. W 1920 zaciągnął się do armii gen. Józefa Hallera. W 1923 roku osiedlił się Warszawie. W 1924 roku rozpoczął studia w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Tadeusza Breyera. W 1925 r. jego rzeźby zostały zaprezentowane na wystawie prac uczniów wyższych szkół artystycznych w ramach Międzynarodowej Wystawy Sztuki Dekoracyjnej w Paryżu. Po ukończeniu nauki, w 1930 roku, otrzymał stypendium na wyjazd do Francji, Niemiec i Belgii. W 1939 roku jego rzeźby wystawiane były w Londynie, a potem w Nowym Jorku. Po wojnie tworzył w duchu polskiego socrealizmu. Jednak jego prace z tego okresu, choć podejmowały pożądane wówczas tematy, pod względem stylistycznym nie odbiegały daleko od form, które ukonstytuowały się w twórczości artysty w latach trzydziestych.

002a
Alfons KARNY (1901 Białystok - 1989 Warszawa)

AKT STOJĄCY, 1968

Gips, malowany na biało farbą olejną, wys. 31,5 cm
Sygnatura ryta na spodzie: Szan Kolekcjonerowi / Ant Mazurowi / w zamian za książki Alf Karny / Sierpień 1968.
Stan: pęknięcie

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Pochodzenie: z Kolekcji Henryka Kucharskiego, konserwatora, przyjaciela artysty.

Polski rzeźbiarz. Przede wszystkim portrecista. Jego granitowe i brązowe rzeźby otrzymały złote medale na wystawach w Paryżu i Brukseli. W 1920 zaciągnął się do armii gen. Józefa Hallera. W 1923 roku osiedlił się Warszawie. W 1924 roku rozpoczął studia w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Tadeusza Breyera. W 1925 r. jego rzeźby zostały zaprezentowane na wystawie prac uczniów wyższych szkół artystycznych w ramach Międzynarodowej Wystawy Sztuki Dekoracyjnej w Paryżu. Po ukończeniu nauki, w 1930 roku, otrzymał stypendium na wyjazd do Francji, Niemiec i Belgii. W 1939 roku jego rzeźby wystawiane były w Londynie, a potem w Nowym Jorku. Po wojnie tworzył w duchu polskiego socrealizmu. Jednak jego prace z tego okresu, choć podejmowały pożądane wówczas tematy, pod względem stylistycznym nie odbiegały daleko od form, które ukonstytuowały się w twórczości artysty w latach trzydziestych.